Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008

Σαν να ήταν χθες ...


Δεν θέλω να το παίξω έξυπνη απλώς θέλω να σας πω την προσωπική μου εμπειρία για την σημερινή ημέρα. Σαν σήμερα πριν από 27 χρόνια γράφτηκε η πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας του Ολυμπιακού.

Ήταν Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 1981 όπως πολλοί φίλαθλοι αυτής της καταπληκτικής ομάδας πήγε και ο μπαμπάς μου στο γήπεδο για να παρακολουθήσει τον αγώνα με την ΑΕΚ. Εγώ απ’ όσο θυμάμαι σαν γνήσια φίλαθλος ήθελα να πάω μαζί του αλλά ευτυχώς δεν με πήρε.

Τα εισιτηριά που είχε ήταν για την Θύρα 7, την Θύρα των πρωταθλητών. Φτάνοντας στο γήπεδο ευτυχώς βρήκε έναν φίλο του που είχε εισιτήρια για την Θύρα 11 και πήγε μαζί του. Αφού εγώ δεν ήμουν μαζί του δεν είχε και μεγάλο πρόβλημα να πάει εκεί.

Παρακολούθησε τον αγώνα με αρκετό ενδιαφέρον και χάρηκε με το 6-0. Όταν τελειωσε ο αγώνας χαιρέτησε τον φίλο του και ξεκίνησε για το σπίτι χωρίς να μάθει τίποτα για τα γεγονότα που συνέβησαν στη Θύρα 7.

Κατά περίεργο λόγο στο σπίτι άργησε να φτάσει και η τηλεόραση άρχισε να παίζει για τα γεγονότα. Η μητέρα μου τα άκουσε με μεγάλη προσοχή και δεν μπορούσε να πιστέψει στα αυτιά της και τα μάτια της. Ξέραμε πως τα εισιτήρια του μπαμπά ήταν για τη Θύρα 7 και πηγάμε να σκάσουμε.

Ο μπαμπάς άφαντος η μητέρα μου να είναι στεναχωρημένη και εμείς να κλαίμε πιστεύοντας πως χάσαμε τον πατερούλη μας. Η τηλεόραση έδειχνε όλα τα γεγονότα και συνδέσεις και στο γήπεδο αλλά και στο Τζάννειο νοσοκομείο. Είχαμε κολλήσει στην τηλεόραση και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε ότι λέγανε. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το συναίσθημα. Φοβόμουνα τόσο πολύ πως δε θα τον ξαναέβλεπα που έκλαιγα και ούρλιαζα.

Δεν πίστευα πως από έναν αγώνα της αγαπημένης μου ομάδας μπορούσα να χάσω τον πατερούλη μου, το στηριγμά μου. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα πόσο πολύ τον αγαπούσα και δεν με ένοιαζε τίποτα άλλο παρά μόνο να έβλεπα ξανά το προσωπάκι του να μου χαμογελάει. Να αισθανόμουν το χάδι του και τίποτα άλλο δεν ήθελα.

Από τις σκέψεις μου αυτές με έβγαλε η πόρτα. Άνοιξε και είδα τον γλυκό μου πατερούλη να μου χαμογελάει και να μου λέει να σταματήσω να κλαίω. Τον άκουσα και το πρώτο πράγμα που έκανα μαζί με την αδερφή μου πήγαμε να καθίσαμε στην αγκαλιά του και δεν φεύγαμε με τίποτα. Θέλαμε τα φιλιά του και δε μας ένοιαζε τίποτα άλλο.

Εκείνη την ημέρα ευτυχώς ο πατερούλης μου βγήκε ζωντανός επειδή δεν ήταν στη Θύρα 7. Όμως εμείς στεναχωρεθήκαμε πολύ με όλη αυτή την κατάσταση και τον βάλαμε να μας υποσχεθεί πως δε θα ξαναπήγαινε γήπεδο. Μας υποσχέθηκε και τη κράτησε την υποσχεσή του. Τώρα πηγαίνει σε φιλικά του Ολυμπαικού ή όταν παίζει με μικρές ομάδες.

Αυτή την ημέρα δε θα την ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου. Είναι ένα συναίσθημα που και τώρα ακόμα με πονάει. Στεναχωρέθηκα για τα παιδιά που χαθήκανε και ακόμα αναρωτιέμαι γιατί συνέβει αυτό.

Ποτέ δεν μάθαμε τι πραγματικά συνέβει εκείνη την ημέρα και κανένας δεν πλήρωσε για αυτές τις αθώες ψυχές που φύγανε τόσο άδικα από την ζωή.

Μπαμπακούλη μου Σ’ αγαπώ πολύ μη το ξεχάσεις ποτέ.


16 σχόλια:

  1. Παρόμοια ιστορία έχω ακούσει από τον παππού μου που ήταν σε εκείνο τον αγώνα (οπαδός ΑΕΚ όμως) και πραγματικά νιώθω όπως όταν την είχα πρωτακούσει...Τρομάζω με την ιδέα ότι μπορεί να μην το είχα γνωρίσει ποτέ....Πόσο μάλλον εσύ για τον μπαμπά σου!!!

    Είδες τελικά πόσο βοηθούν οι συμπτώσεις!!!


    Καλό βράδυ και φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θύρα επτά και Θύρα
    κάτω από τις ερπύστριες..

    μετά από τόσα χρόνια και πονάει όλους μας.
    πόσο μάλλον εσένα..

    φιλιά και καλό βράδυ να 'χεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα Μαρία Έλενα... Πραγματικά μία από τις μαύρες σελίδες...
    http://nikolaos1970.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και εχεις τωρα αυτους τους αχαρακτηριστους (@#!$%#@$&#) στο Magic να σου λενε για τα παλικαρια που ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΡΥΛΟ! ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΡΕ Μ@Λ@Κ@!!! ξεθυμανα, συγχωρεστε με.

    Το συναισθημα αυτο ειναι φρικιαστικο! Ειδικα στην παιδικη ηλικεια. Δεν περιγραφεται σε 5 γραμμες.

    Υ.Γ. να 'ναι καλα τα κινητα τηλεφωνα. Αν και μερικες φορες αυτα ειναι που προκαλουν την ανησυχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θλιβερές μνήμες. Είναι όμως κάτι σαν να εορτάζεις γεννέθλια του πατερούλη σας ! να τον χαίρεστε και να σας χαίρετε πάμπολλα χρόνια
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το γεγονός δεν θέλω να το σχολιάσω, διοτι με πονά για προσωπικούς λόγους.
    Να είσαι καλά και να χαίρεσαι τους γονείς σου καθημερινά.

    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιώργο
    Ήταν μια πολύ κακή μέρα για τους φιλάθλους και των δυο ομάδων.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Νικόλαε
    Δεν νομίζω να υπάρχει πιο μαύρη ημέρα.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εξύμνε
    Βρίσε με την ησυχία σου.
    Δίκιο έχεις.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κερασοζουζούνα
    Του έχω πολύ αδυναμία φάνηκε και από το κείμενο άλλωστε.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Black diamond
    Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. να σε ενημερωσω...
    κατι δεν παει καλα με τις ετικετες σου.
    Σε αυτο το ποστ εχεις γραψει "Ολυμπιακός" αλλα το εχει παρει διαφορετικα. Τσεκαρε το...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φρικτά γεγονότα που δεν κάνουν την ζωή μας καλύτερη!!

    Καλησπέρα Μαριαλένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εξύμνε
    Σ' ευχαριστώ πολύ για την πληροφορία.
    Προσπάθησα αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Λάκη Θλιμμένε
    Πραγματικά πολύ άσχημα γεγονότα.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή