Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Ούτε ένα λεπτό ...

romantical-love-painting-photo6.jpg

Λέξεις δε βγαίνουν απ΄το στόμα μου. Θέλω τόσα να πω αλλά κάτι με σταματάει. Τον αγάπησα, τον λάτρεψα και αυτός με πρόδωσε.

Στην ομορφότερη στιγμή της ζωής μου έμεινα μόνη μου, χωρίς φίλους, οικογένεια μόνο εγώ και η αγάπη μου. Δεν ήθελα να πιστέψω τα λόγια του αλλά δε μου άφησε περιθώριο να τα αμφισβητήσω. Μου μίλησε σκληρά και είπε λόγια που ποτέ δεν περίμενα ν' ακούσω απ΄το στόμα του.

Πίστευα πως με αγαπούσε. Ένιωθε όπως και εγώ ευτυχισμένος με την αγάπη μας. Ένιωθα πως ότι μου έλεγε το εννοούσε. Βαθιά μέσα μου ήξερα πως ότι αισθανόταν δεν ήταν κάτι που δεν ίσχυε.

Μ' αγαπούσε και με ήθελε στην ζωή του αλλά πίστευε πως δε μπορούμε πάντα να έχουμε ότι θέλουμε. Εγώ πάλι πίστευα πως ότι θέλουμε απ΄τη ζωή μας μπορούμε να πολεμήσουμε και να το καταχτήσουμε αλλά ήμασταν άλλοι χαρακτήρες.

Μου είπε να χωρίσουμε, να πάψω ν' αισθάνομαι αγάπη γι' αυτόν και ποτέ να μη τον ενοχλήσω ξανά και έφυγε όπως ήρθε χωρίς ένα αντίο χωρίς ένα σ΄αγαπώ πάρα μόνο σκληρά λόγια.

Έμεινα βουβή εκεί που με άφησε και σκεφτόμουνα τα λόγια του. Προσπαθούσα να του δώσω δίκιο και αναρωτιόμουνα γιατί είχα κάνει τόσα λάθοι και τον είχα διώξει από κοντά μου. Δε μπορούσα να μιλήσω παρόλο που ήθελα να φωνάξω πως τον αγαπάω και μακριά του δεν μπορώ να ζήσω.

Κουλουριάστηκα στον καναπέ και προσπάθησα να κοιμηθώ. Άκουγα συνέχεια τα λόγια του και τα δάκρυα δε με άφηναν να δω καθαρά την κατάσταση. Σηκώθηκα έγραψα ένα γράμμα γι΄αυτόν και έφυγα μακριά. Δε μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτόν ούτε ένα λεπτό ...