Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Έφυγες ξαφνικά ...


 Δεν ήθελα να το πιστέψω
σε μια στιγμή έφυγες μακριά μου
δε θα  σε έβλεπα ξανά
μόνη μου τώρα πια θα ήμουνα.

Ρωτούσα συνέχεια πότε θα γυρίσεις
και όλοι μου έλεγαν πως έφυγες μακριά
σε ένα κόσμο ομορφότερο
που θα νιώθεις άρχοντας.

Τα ηνία της ζωής μου έπρεπε να πάρω
να μάθω να ζω χωρίς  εσένα
να πάψω να ψάχνω τα ίχνοι σου
που σκάλισμένα ακόμα στη καρδιά μου υπάρχουν.

Τον ήλιο που θα δύει μέσα στην θάλασσα
θα βλέπω πια μόνη μου
θα το κοιτώ και θα αναρωτιέμαι γιατί έφυγες
και μαζί σου δε με πήρες.

12 σχόλια:

  1. Υπέροχοι στίχοι που αγγίζουν τις ευαίσθητες καρδιές.
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kαλησπερα Μαρια Ελενα!!πολυ ομορφο και αυτο το μπλογκ σου!!δικα σου ειναι τα ποιηματα;φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Αλεξάνδρα
      Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
      Ναι δικά μου είναι τα ποιήματα που βγαίνουν μέσα απ΄την καρδιά μου.
      Φιλάκια ...

      Διαγραφή
  3. Δειλινό και τέτοιο ποίημα... βάζεις τον πόνο μέσα στην ψυχή του αναγνώστη...
    Αυτό σημαίνει ποίηση όμως, να καταφέρνεις τον άλλο να μπαίνει στην ψυχολογία που ήθελες εσύ να δώσεις μέσω του ποιήματος.
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Φλώρα
      Προσπάθώ να βγάλω τον πόνο μου.
      Φιλάκια ...

      Διαγραφή
  4. Να πω συλλυπητήρια; Απο ότι κατάλαβα ο χαμός είναι κυριολεκτικός...
    Σήμερα πέθανε ένας θείος μου απο καρδιά, χόρευε μασκαρεμένος σε ένα πάρτυ μασκέ κι η καρδιά του σταμάτησε, έτσι απλά..
    Κουράγιο, ζωή σε σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. !!!!!!!!!!!!...........ποσο ποναει ο χαμος καποιου......

    ΑπάντησηΔιαγραφή