Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Σαν αποχαιρετισμός ...

Με ένα ποιημα σκέφτηκα να πάρω μέρος στο 12ο Παιχνίδι "Παίζοντας με τις Λέξεις" που έγινε στο ιστολόγιο ΤΕΧNIS STORIES

 
Αυτό είναι το ακόλουθο: 

Σαν αποχαιρετισμός

Μπαλαρίνα θέλω να γίνω
να χορεύω μόνο για σένα
χωρίς να σκέφτομαι αύριο τι θα γίνει.

Να παίζεις ένα τραγούδι στο πιάνο
πατώντας τα πλήκτρα του
να νιώθω την αγάπη σου σε κάθε νότα.

Ένα κάγκελο να υπάρχει
ανάμεσα σε μένα και σε σένα
για να μην μπορώ να σε αγγίξω.

Σαν ένα τοίχο να είναι
που στο πρόσωπο σου να μη με αφήνει να δω
την έκφραση των ματιών σου.

Στο τέλος του τραγουδιού
μια αυτοκτονία να βιώσουμε
εγώ και εσύ χωρισμένοι για πάντα.


Ευχαριστώ όλους όσους το ψηφίσατε.
Μου δώσατε μεγάλη χαρά.

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

Για την Αγία Μαρκέλλα ...

Σήμερα που γιορτάζει το κοριτσάκι μου και θέλω να της ευχηθώ χρόνια πολλά σκέφτηκα να μάθω περισσότερα για την Αγία Μαρκέλλα που πήρε η κουκλίτσα μου το ονομά της.
χωρίς τίτλο.bmp
Στο κεφαλοχώρι της Βολισσού σε γραφική ακρογιαλιά βρίσκεται το κτιριακό συγκρότημα του ιερού Προσκυνήματος της Χιοπολίτιδας Αγίας Μαρκέλλας. Εδώ είναι και ο τόπος που μαρτύρησε (1500 μ.Χ.).
Η Αγία που είχε καταγωγή από τη Βολισσό ορφάνεψε σε μικρή ηλία από μητέρα. Αργότερα οι σωματικές της καλλονές άναψαν αμαρτωλούς πόθους στο σαρκολάτρη πατέρα της, στις κτηνώδεις επιθυμίες του οποίου δεν ήθελε να υποκύψει και γι αυτό εγκατέλειψε το σπίτι και κατέφυγε στα βουνά.Ο παράφρων πατέρας της την ανακάλυψε. Έβαλε φωτιά στην πυκνή βάτο που κρυβόταν και στη συνέχεια την καταδίωξε και με το βέλος του την πλήγωσε. Εκείνη προσευχήθηκε και παρακάλεσε να σχισθεί η πέτρα που πατούσε για να τη σώσει. Η γη άνοιξε και την κατάπιε έως το στήθος. Ο σκληρός πατέρας της την πρόφτασε και της απέκοψε τους μαστούς και ύστερα το κεφάλι, το οποίο και έριξε στη θάλασσα. Το μέρος εκείνο που καθαγιάσθηκε από την αιμόφυρτη κεφαλή της Αγίας συχνά μετατρέπεται σε θαυματουργική πηγή με ιαματικό νερό. Και στον τόπο ου κρησφύγετου της βάτου, η ευσέβεια των πιστών ύψωσε συμπαθητικό ναό αφιερωμένο στο όνομά της. Την ημέρα της εορτής της στις 22 Ιουλίου, παρουσία αρχών του νησιού και κοσμοσυρροής πιστών, γίνεται με κάθε επισημότητα, η λιτάνευση της Ιερής Εικόνας της και κάθε χρόνο η Αγία θαυματουργεί στη χάρη της.χωρίς τίτλο1.bmp
Μερικά από τα πολλά θαύματά της σε παλαιότερους χρόνους (17ο και 18ο αιώνα), όπως αναφέρονται στο Χιακό Λειμωνάριο είναι: η θεραπεία των δύο ασθενών παιδιών (δύο ιερέων από τη Βολισσό), η σωτηρία από βέβαιο θάνατο γυναίκας μισοπεθαμένης στον Άγιο Γιώργη στο Φλώρι του Βροντάδου, το φως που χάρισε σε τυφλό παιδί, η ίαση σε ασθενή κοπέλλα από τα Ψαρά που έπασχε από ανίατο νόσημα στο στόμα, η θαυματουργική επέμβασή της σε ανίκανο χρόνια πολλά να περπατήσει ασθενή, η θεραπεία παράλυτης γυναίκας και άλλα. Αλλά και τώρα τελευταία (Ιούλιος 1992) ο αυτόπτης μάρτυρας αιδεσιμότατος Νικόλαος Μακρής μας ιστορεί τα ακόλουθα πρόσφατα περιστατικά, που η Αγία έκεμ την θαυματουργική παρουσία της:
α) Ενώ ο ίδιος τελούσε μπροστά σε προσκυνητές την Παράκληση στο Αγίασμά της, την ώρα του Ευαγγελίου το νερό έβραζε κι έχασε την αλμυρή του γεύση.
β) Κατά τη Θεία Λειτουργία στο «Μετά φόβου Θεού&..» μια νεαρή Ελληνοαμερικανίδα, μπήκε ανάσταση στο ναό της Αγίας φωνάζοντας «Πάτερ να σας πω κάτι που μόλις προ ολίγου συνέβη». Και πριν την αφήγησή της, παρουσία των image001.jpgπιστών, το βλέμμα της έπεσε στην εικόνα του τέμπλου δεξιά, όπου εικονίζεται η κεφαλή της Αγίας Μαρκέλλας, αιμόφυρτη στο κύμα και αναφώνησε: «Να την αυτή την κοπέλλα είδα». Και αμέσως άρχισε την αφήγησή της: «Πηγαίναμε με τους Γονείς μου στο Αγίασμα της Αγίας. Στο σημείο της διαδρομής, που υπάρχει ο σταυρός του μαρτυρίου της, είδα στην κορφή του να πλανάται η μορφή μιας μαυροφόρας που πουλούσε παιδικά παιχνίδια. Λέω στους γονείς μου: Νωρίς δεν ήρθε η κοπέλλα για το πανηγύρι; Εκείνοι δεν έβλεπαν τίποτε. Τους έδειξα την κοπέλλα κι αμέσως εξαφανίστηκε. Προχωρήσαμε, προσκυνήσαμε στο Αγίασμα και στην επιστροφή, στο ίδιο μέρος, αντίκρισα πάλι τη μαυροφόρα κόρη. Να την, φώναξα., εδώ είναι. Εκείνη σήκωσε το χέρι, με χαιρέτισε και χάθηκε».
γ) Σ` έναν από τους ευκαλύπτους του περιβόλου του ναού αποκόπηκε ένα χονδρό κλαδί. Στο σημείο της κοπής σχηματίστηκε το πρόσωπο κοπέλας με μαλλιά κα φωτοστέφανο (εικάζεται ότι είναι η μορφή της Αγίας). Εκτός όμως από τις παραπάνω μαρτυρίες, ο ναός είναι γεμάτος από αναρίθμητα αφιερώματα πιστών, που θεραπεύτηκαν κατά καιρούς, αδιάψευστοι μάρτυρες των θαυμάτων της Αγίας.
Πλήθος κόσμου από όλα τα μέρη της Ελλάδας συρρέει στο Ιερό προσκύνημα της Αγίας Μαρκέλλας για να δεχθεί τις ευεργετικές τις δωρεές. Γύρω από το ναό υπάρχουν αρκετοί ξενώνες για προσκυνητές καθώς και άνετος χώρος για κατασκήνωση και παρκάρισμα οχημάτων.
Η διαδρομή 45 χλμ. Από την πόλη, γίνεται μέσα από γραφικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο, που οδηγεί έως την είσοδο του προσκυνήματος.


Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

Δεν ξεχνώ και ποτέ δεν θα ξεχάσω ...

Σημαντική μέρα για μια χώρα που λατρεύω σήμερα.
Οι Κύπριοι ζούνε εδώ και 39 χρόνια την διχοτόμηση της χώρας τους.

Στις 20 Ιουλίου 1974, σαράντα περίπου χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες, υπό την υποστήριξη της Τουρκικής Αεροπορίας και του ναυτικού εισέβαλαν παράνομα και κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις βόρειες ακτές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τετρακόσια τέσσερα χρόνια μετά την οθωμανική εισβολή, η σύγχρονη ιστορία της Κύπρου βρίσκεται μπροστά σε μία νέα εισβολή. Η απόβαση των Τουρκικών στρατευμάτων που ολοκληρώθηκε σε δύο φάσεις, με ένα μήνα σχεδόν διαφορά η πρώτη από τη δεύτερη, είχε ως αποτέλεσμα την παράνομη κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας. Περίπου 200.000 εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, περίπου 4.000 νεκροί, και 1.619 δηλώθηκαν αγνοούμενοι. Οι Τούρκοι κατακτούν το 65% της καλλιεργήσιμης έκτασης, το 70% του ορυκτού πλούτου, το 70% της βιομηχανίας, το 80% των τουριστικών εγκαταστάσεων.
Η Τουρκία υποστήριξε ότι δεν πρόκειται για εισβολή αλλά για «ειρηνική επέμβαση» με σκοπό την επαναφορά του συνταγματικού σκηνικού στην πριν του πραξικοπήματος κατάσταση. Επίσης η Τουρκία ανακοίνωσε ότι το δικαίωμα για την επέμβασή της ήταν κατοχυρωμένο στη Συνθήκη Εγγυήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, συνθήκη που δημιουργήθηκε με σκοπό να διαφυλάσσει την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Συνθήκη Εγγυήσεως δεν δίνει το δικαίωμα ένοπλης παρέμβασης στις εγγυήτριες χώρες, παρά μόνο εάν
  1. Εγγυήτρια χώρα χρειάζεται να αμυνθεί σε περίπτωση εισβολής από μια Τρίτη χώρα.
  2. Τα Ηνωμένα Έθνη ζητήσουν ένοπλη παρέμβαση από μια εγγυήτρια χώρα
  3. Η Κυπριακή Δημοκρατία ζητήσει ένοπλη παρέμβαση και το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εγκρίνει το αίτημα.
Πότε δεν εγκρίθηκε τέτοιο αίτημα από το Συμβούλιο Ασφαλείας, ποτέ η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ζήτησε από την Τουρκία να παρέμβει στρατιωτικάκα ι το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που συνεδρίασε στη Νέα Υόρκη στις 16 Ιουλίου, δεν είχε πάρει απόφαση. Η Τουρκία, σύμφωνα με τις Ελληνικές θέσεις, ενέργησε με βάση τα προ πολλού έτοιμα σχέδια της. Η Τουρκία υποστηρίζει ( άσχετα με την Συνθήκη Εγγυήσεως) ότι ο Τουρκοκυπριακός λαός ζήτησε την επέμβαση, ο οποίος είχε αναγκαστεί να μεταφερθεί σε καταφύγια και ήταν υπό διωγμό. Παρόλα αυτά, η Συνθήκη Εγγυήσεως ρητώς αναφέρει πως στην προκειμένη περίπτωση που εγγυήτρια χώρα επέμβει, οφείλει να το κάνει με απόλυτο στόχο την διαφύλαξη της ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αντίθετα, η Τουρκία εισέβαλε και έκτοτε κατέχει τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δηλώνει ταυτόχρονα, πως δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως κράτος. Επιπλέον, η Αγγλία, η τρίτη εγγυήτρια χώρα, συνεχίζει να αναγνωρίζει φραστικά την Κυπριακή Δημοκρατία και την Συνθήκη Εγγυήσεως. Δεν έχει όμως επέμβει μέχρι σήμερα για να διαφυλάξει την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η Κυπριακή Δημοκρατία κάλεσε την Τουρκία, να προσφύγουν και οι δυο χώρες στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να γνωματεύσει κατά πόσο νόμιμα εισέβαλε η Τουρκία στην Κύπρο. Η Τουρκία όμως αρνείται.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Εγώ το μόνο που έχω να πω είναι πως Δεν ξεχνώ και ούτε ποτέ θα ξεχάσω αυτό το μαγικό νησί που έχει μπει στην καρδιά μου.
Μακάρι του χρόνου να μην υπάρχει αυτή η επέτειος και η Κύπρος να είναι ενωμένη.
Αφιερώνω αυτό το τραγούδι σε όλους όσους πόνεσαν και ακόμα πονάνε ...

Και ακόμα ένα για την Κερύνεια που λατρεύω.


Ένα ακόμα για την Αμμόχωστο που πονάει διπλά ...


Σας αφήνω τώρα με μια θλίψη στην καρδιά.
Ο πόνος κατακλύζει την καρδιά μου σήμερα γι' αυτό ...
και έγραψα το παρακάτω:
Πονάω αλλά δε θα το δείξω σε κάνεναν πια
γιατί με πουλήσανε, με ξεχάσανε
και μόνο για το συμφέρον τους ενδιαφέρονται ...

Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

Ένα βραβείο για μένα ...

Ξέρω πέρασε καιρός όπου έκανα τελευταία εδώ ανάρτηση αλλά τρέχω και δεν φτάνω.
Το ιστολόγιο Κάθε μέρα με σκέφτηκε πριν από πολύ καιρό και το ευχαριστώ πολύ πολύ και μου χάρισε το βραβείο που ακολουθεί:


Οι όροι ακολουθούν:

Να απαντήσουμε στις ακόλουθες ερωτήσεις:
Να χαρίσουμε το βραβείο σε ιστολογια που δε το έχουν.

  1.   Αγαπημένο περιοδικό
  2.   Αγαπημένος τραγουδιστής-μουσική
  3.   Αγαπημένη youtube guru
  4.   Αγαπημένο είδος μακιγιάζ
  5.   Αγαπημένο μέρος διαμονής
  6.   Αγαπημένη ταινία
  7.   Πόσα ζευγάρια παπούτσια έχεις
  8.   Αγαπημένο χρώμα.

Οι απαντήσεις είναι οι ακόλουθες:
  1. Δεν έχω συγκεκριμένο περιοδικό που παίρνω. Διαβάζω τα πάντα.
  2. Λατρεύω τον Αντώνη Ρέμο και γενικά την ελληνική μουσική.
  3. Δε ξέρω τι είναι αυτό. όποιος ξέρει με ενημερώνει και μένα.
  4. Προτιμώ τις γήινες αποχρώσεις.
  5. Λατρεύω την Μυτιλήνη.
  6. Το Pretty Woman μου αρέσει πολύ.
  7. Έχω περίπου 50 ζευγάρια παπούτσια
  8. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι το Ροζ.
Δε ξέρω ποιος το έχει αυτό το βραβείο και ποιος όχι γι' αυτό και το χαρίζω σε οποιον δε το έχει.

Σας αφήνω με ένα τραγούδι που αγαπάω πολύ και το αφιερώνω σε όλους εσάς.


Φιλάκια πολλά ...

Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

Για να είσαι καλά ΕΣΥ ... (τέλος)

Δεν θέλω άλλο να σας έχω να περιμένεται την συνέχεια της ιστορίας.
Γι΄ αυτό κάθισα και την τέλειωσα και ακολουθεί παρακάτω.
Αυτό που θέλω να πω εγώ είναι πως δεν είναι αυτοβιογραφικό 
αλλά της φαντασίας μου.
Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχολιά σας.

love%20dddf.jpg
Στεναχωριόμουν για όλη αυτή την κατάσταση αλλά δεν ήθελα να το δείξω. Δεν ήξερα τι να σου πω. Ήθελες τόσο πολύ να βρεθούμε και ήσουν απών; Ήθελες μ΄νο να με δεις και να με νιώσεις χωρίς να σε ενδιαφέρουν τα συναισθήματα του άλλου; Δεν ήξερα τι να βάλω στο μυαλό μου. Έπαψα να το σκέφτομαι μήπως και φτιάξει λίγο η διαθεσή μου.
Δεν ξέρω γιατί συνέβη αυτό αλλά ήταν γεγονός. Προσπαθησα να το συζητήσω μαζί σου αλλά δε αισθανόμουν άνετα. Εσύ δεν βρισκόσουν εδώ εκείνη τη στιγμή αλλά κάπου αλλού και δεν ήθελα να σε χαλάσω. Προσπαθούσα να σε φέρω εδώ αλλά δε τα κατάφερα. Ξέροντας πως ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που βρισκόμασταν ήθελα να σε αισθανθώ στην αγκαλιά μου χωρίς να με νοιάζει τίποτα άλλο. Ήθελα να γευτώ ότι μου έδινες χωρίς συζητήσεις που μπορούσαν να γίνουν καυγάδες.
Φεύγοντας σε χαιρέτησα χωρίς φιλί φυσικά αφού δε το ήθελες. Αισθανόμουν γεμάτη μεν αλλά και τόσο άδεια. Ήμουν στα σύννεφα τη μία στιγμή και μετά κατέβαινα στη γη και γκρεμοτσακιζόμουν. Αναρωτιόμουν γιατί συνέβει αυτό αλλά απάντηση δεν είχα.
Φοβόμουν να σκεφτώ τι μπορούσε να σήμαινε η στάση σου. Δεν ήμουν έτοιμη να γυρίσω τόσο γρήγορα στο σπίτι και πήγα για καφέ μόνη μου. Δεν ήθελα κανέναν μαζί μου. Στο κάτω κάτω τι μπορούσα να του πω αφού ούτε εγώ κατάλαβα τι είχε γίνει σε εκείνο το ξενοδοχείο.
Ήπια τον καφέ με την ησυχία μου προσπαθώντας να μη τον σκέφτομαι. Και μόνο που σκεφτόμουν την σημερινή μέρα μπορούσαν να με πάρουν τα κλάμματα. Δεν ήθελα να δώσω σε κάνεναν διακαίωμα πως έκλαιγα. Εντάξει ο έρωτας αλλά όχι και να με σχολιάζουν χωρίς λόγο.
Μετά από μια ώρα περίπου ήμουν έτοιμη να γυρίσω σπίτι μου. Γύρισα σπίτι και προσπάθησα να είμαι όσο ήρεμη μπορούσα να είμαι. Με πήρες τηλέφωνο μιλήσαμε λίγο σε ρώτησα για τα φιλιά και μου είπες την άλλη φορά θα με φιλήσεις . Ήταν η πρώτη που βρεθήκαμε μου είπες και δε λειτούργησαν όλα όπως έπρεπε. Τα λόγια σου ήταν πολύ πειστικά αλλά εγω γιατί δε το πίστεψα; Τελοσπάντων έκανα πως το πίστεψα και συνεχίσαμε να μιλάμε.
Απ΄την άλλη μέρα αυτό το κάτι που μου χάλαγε τη διάθεση συνέβει. Εσύ έπαψες να παίρνεις τηλέφωνα, να στέλνεις μηνύματα και όταν το έκανες ήσουν τόσο βιαστικός. Δεν ήξερα τι είχε συμβεί και αναρωτιόμουν. Δεν ήξερα τι να σκεφτώ και περίμενα κάποια στιγμή που θα μιλάγαμε για να μου εξηγήσεις.
Ευτυχώς αυτή η μέρα δεν άργησε. Εσύ ήθελες να μου μιλήσεις και εγώ ήξερα πως θ’ ακούσω την αλήθεια. Μου εξήγησες πως δεν μ’ αγαπάς και ούτε ήξερες αν μ’ αγάπησες ποτέ. Αισθανόσουν τύψεις που είχες απατήσει τη γυναίκα σου και καλύτερα θα ήταν να μη ξαναβρισκόμασταν.
Εγώ παρόλο που αισθανόμουν πως έτσι θα γινόντουσαν τα πράγματα στεναχωρέθηκα. Δεν προσπάθησα να σου αλλάξω γνώμη γιατί δε το ήθελα. Ήξερα πως αυτό που είχες σκεφτεί τώρα αυτό ήθελες να κάνεις. Καθώς μιλάγαμε με πιάσαν τα κλάμματα αλλά δε θέλησα να στο δείξω. Δεν ηθελα να με λυπηθείς ήθελα μόνο να μ’ αγαπάς.
Μπορούσαμε να είμαστε φίλοι όμως και να μιλάμε μου είπες αν το ήθελες και εσύ. Δέχτηκα πιστέυοντας πως ίσως και να άλλαζες γνώμη κάτι που ήξερα πως δε θα γινόταν. Αισθανόμουνα προδομένη. Ήμουνα χάλια και ναι έφταιγες εσύ.
Εσύ το είχες ξεκινήσει όλο αυτό και εσύ το τελείωσες. Ήμουνα δυστυχισμένη που έπεσα σε ότι είχα αισθανθεί μέσα. Δεν ήθελα να είχα βγει αληθινή αλλά να ζούσα αυτό τον έρωτα μέχρι το τέλος του. Ήμουνα λυπημένη και στεναχωριόμουν βαζοντας ατελειωτα γιατί στον εαυτό μου.
Όμως δεν είχαν σημασία τώρα. Έπρεπε να σταθώ στα πόδια μου και να αισθανθώ καλά. Έτσι έκανα αυτό που έμαθα να κάνω από μικρή. Έγραψα όλη την ιστορία σε ένα χαρτί και ξέρω πως τελειωνοντάς την θα αισθάνομαι καλύτερα.
Δε τον μίσησα ποτέ. Στο κάτω κάτω δεν έφταιγε για τα αισθηματά του.


Για να διαβάσετε την αρχή της ιστορίας πατήστε εδώ. 
Για την συνέχεια εδώ.

Δευτέρα 1 Ιουλίου 2013

Για να είσαι ΕΣΥ καλά (συνέχεια)

Βλέποντας πόσο αγαπήσατε αυτό το κειμενό μου κάθισα και έγραψα την συνέχεια του
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.

kisstr.jpg 

Εσύ ήθελες να με δεις και δε καταλάβαινες τίποτα. Έκανες σα το μικρό παιδάκι που δε σου παίρνουν ένα παιχνιδάκι που είχες δει. Εγώ προσπαθούσα όσο μπορούσα να μη συμβεί αυτό άμεσα με διάφορες δικαιολογίες.
Δεν ήταν που δεν ήθελα να σε δω αλλά φοβόμουν τα συναισθηματά μου. Ήθελα να ήμουν σίγουρη πως αυτό που έκανα τη συγκεκριμμένη στιγμή ήταν το καλύτερο για μένα. Δεν είχε σχέση με το τι αισθανόσουν εσύ απλώς φοβόμουν μη γίνει κάτι και το μετανιώσω την ίδια στιγμή.
Σε όλη την ζωή μου ποτέ δε μου άρεσε να μετανιώνω για ότι είχα αποφασίσει να κάνω. Το θεωρούσα μεγάλη βλακεία να μετανιώσω για κάτι που είχες νιώσει καλά μια συγκεκριμένη στιγμή. Το μυαλό δεν έχει σχέση με την καρδιά. Η καρδιά μπορεί να σε οδηγήσει στο σωστό μια συγκεκριμένη στιγμή αλλά δε μπορεί να σου πει πως αυτό θα είναι σωστό και για κάποιο μεγαλύτερο διάστημα.
Εσύ συνέχισες να μου στέλνεις μηνύματα τόσο φλογερά που πολλές ήταν οι φορές που ήθελα να σε δω μετά μανίας. Ήξερα όμως πως δεν είχε έρθει η κατάλληλη στιγμή. Μιλούσαμε στο τηλέφωνο και παρόλο που προσπαθούσα να σου δώσω να καταλάβεις τους ενδοιασμούς μου δεν κατάφερνα τίποτα.
Ήθελες να με δεις έλεγες συνέχεια χωρίς να σε ενδιαφέρει τίποτα. Μου έλεγες πως φοβόμουν να αφεθώ αλλά δεν ήταν έτσι. Τα αισθηματά μου παρόλο που δε στα έλεγα από τις πράξεις μου ήταν φανερά. Είχα αρχίσει και σε ερωτευόμουν αλλιώς γιατί να συνεχίζω να ασχολούμαι με κάποιον που μου ήταν αδιάφορος.
Κάποια μέρα δεν άντεχα άλλο τα παραπονά σου και σου είπα πως θα βρεθούμε. Εσύ χάρηκες τόσο πολύ που δεν ήξερες τι να κάνεις. Όπως μου είπες μετά δε το πολυπίστεψες αλλά κάτι μέσα σου σου έλεγε πως θα βρεθούμε. Ετοιμάστηκα και ξεκίνησα για το μέρος της συναντησής μας. Στο μεταξύ μιλάγαμε και στο τηλέφωνο για να μην χαθούμε.
Βρεθήκαμε και μου πρότεινες να πάμε σε ένα ξενοδοχείο για να πιούμε ένα καφέ. Δέχτηκα παρόλο που έβλεπα το ψέμα πίσω απ΄τα λόγια σου. Στο δωμάτιο ήσουν πολύ τρυφερός αλλά και τόσο απόμακρος. Ήθελες να κάνουμε έρωτα αλλά όχι να σε φιλάω. Μου έλεγες Σ’ αγαπάω αλλά αισθανόμουν πως δε το πίστευες. Αρνιόσουν τα φιλιά μου λες και δεν ξέρω εγώ ποια ήμουν. Σε αισθανόμουν τόσο κοντά μου αλλά και τόσο μακριά μου.

Συνεχίζεται ...

Για να διαβάσετε την αρχή της ιστορίας πατήστε εδώ.