Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Η συνέχεια του διηγήματος ...

Γεια σας ...
Ο καιρός για μερικές μέρες τώρα είναι κρύος.
Η θάλασσα είναι πολύ όμορφη ακόμα.


Συνεχίζοντας ...

Το διήγημα που μιράστηκα μαζί σας σκέφτηκα 
να το συνεχίσω τώρα.

Πέρασα ένα Σαββατοκύριακο σωστή κόλαση. Από την μια ο άντρας να με ρωτάει τι έχω και από την άλλη να σε σκέφτομαι και να μου λείπεις ακόμα περισσότερο. Αναρωτιόμουν τι να κάνεις την κάθε στιγμή και ήθελα τόσο πολύ να βρισκόμουν μαζί σου. Από την μία έκλαιγα καθώς σκεφτόμουν τις συζητήσεις μας και από την άλλη χαμογελούσα. Πίστευα πως αυτές οι συζητήσεις θα συνεχιζόντουσαν και το χαμόγελο δεν έφευγε από τα χείλη μου.
Με όλα αυτά τα συναισθήματα επιτέλους το Σαββατοκύριακο τελείωσε και εγώ ήμουνα χαρούμενη που θα ξαναμιλάγαμε. Όμως εσύ παρόλο που έκανα προσπάθειες να μιλήσουμε με απέφευγες λες και δεν υπήρχα. Γελούσες με το κάθε τι που σου έλεγαν αλλά εμένα δε μου έδινες καμία σημασία. Άρχισα να σου στέλνω συνέχεια μηνύματα και να σε ρωτάω τι συνέβη αλλά εσύ δε μου απαντούσες. Έκλαψα, πόνεσα, στεναχωρέθηκα αλλά προσπάθησα να ξανασταθώ στα πόδια μου μόνο για την κόρη μου που σε όλη αυτή την ιστορία δεν έφταιγε τίποτα. Όμως έβλεπε συνέχεια εμένα χάλια, να κλαίω, να στεναχωριέμαι και δεν ήξερε τι να πιστέψει. Έβαλα όλα τα δυνατά μου και τελικά τα κατάφερα σε ξέχασα. Αισθανόμουν μισή ακόμα και αρκετά πληγωμένη μη ξέροντας τι είχε συμβεί αλλά δε το έδειχνα.
Το βράδυ που ήμουνα μόνη μου έκλαιγα και αναρωτιόμουν τι είχε συμβεί και είχε αλλάξει τόσο αλλά δεν μπορούσα να βρω μια λογική εξήγηση. Σε αγαπούσα ακόμη αλλά έπαψα να το δείχνω και συνέχισα την ζωή μου με την κόρη μου.
Όμως ακόμα ένα χτύπημα ήρθε και μου έκανε λιώμα την καρδιά μου. Ο άντρας μου είχε σχέσεις με κάποια άλλη και ήθελε να του δώσω το διαζύγιο για να την παντρευτεί. Καινούρια προβλήματα δημιουργήθηκαν και εγώ δεν ήξερα τι να κάνω. Δεν τον αγαπούσα αλλά δεν άντεχα και την απόρριψη. Για λίγο καιρό χάθηκα από παντού για να σκεφτώ. Με τον άντρα είχαμε παντρευτεί λόγω έρωτα αλλά η απόσταση που μας χώριζε τον είχε κάνει κομματάκια στον άνεμο. Δεν ήθελα να του δώσω το διαζύγιο γιατί το θεώρησα πολύ λάθος να κάνει σχέση με κάποια άλλη χωρίς να έχει χωρίσει. Όμως μετά σκέφτηκα πως και εγώ κάτι παρόμοιο δεν έκανα. Δεν άφησα τον εαυτό μου να ερωτευτεί κάποιον άλλον και αν αυτός δεν είχε ηθικούς φραγμούς δεν θα έκανα σχέση μαζί του ενώ ήμουν παντρεμένη. Αυτό μου άλλαξε γνώμη και αφού προετοιμάσαμε την κόρη μας για το διαζύγιο βάλαμε μπροστά με έναν δικηγόρο για κοινή συναίνεση. Δεν ήθελα να αντιπαρατεθούμε μόνο για την αγάπη που είχαμε και τον έρωτα που μας ένωσε και φέραμε στο κόσμο αυτό το γλυκό κοριτσάκι. Ο Άντρας μου δεν είχε αντίρρηση και το μόνο που μου είπε ήταν να μη μας κανονίσει το δικαστήριο πότε θα βλέπει το παιδί και την διατροφή του να το κανονίσουμε μόνοι μας. Συμφώνησα γιατί ήξερα πως ότι και να γινόταν ήταν ο πατέρας της και ήξερα πόσο πολύ την αγαπούσε και δεν ήθελε να της κάνει κακό.

Για να διαβάσετε την αρχή της ιστορίας πατήστε εδώ

Αυτά για σήμερα.

Σας ευχαριστώ για τα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

9 σχόλια:

  1. καλημέρα όλη μέρα ...διαβάζω απλά δεν ΄θέλω να σχολιάσω κατι θέλω να το απολαμβάνω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kαλημερα ... ενδιαφέρουσα η συνεχεια του...γραφεις ωραία...περιμένω και τη συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καλημερα φιλη μου!
    πολυ καλο!
    περιμενω τη συνεχεια!
    φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαρία Ελενα μου... η ιστορία σου όμορφη βγαλμένη απο την ζωή . την καθημερινότητα μας θα μπορούσε να ήταν και αληθινή... πόσα ζευγαρια δεν ζούνε αυτες τις καταστάσεις!!! να έχεις μια ομορφη μερα.. φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι έχεις τόσο δίκιο.
      Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχολιο σου.
      Φιλάκια...

      Διαγραφή