Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Όμορφες μέρες ...

Γεια σας ...
Οι μέρες όλο και πιο πολύ φτιάχνουν 
και εγώ δεν χάνω στιγμή για μια βόλτα στην θάλασσα.


Συνεχίζοντας ...

Γράφω τελευταία αρκετά και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας 
κάτι που έγραψα με τίτλο ...
Γιατί ΘΕΕ μου; Γιατί σε ΜΕΝΑ;

Δεν ήθελα να πιστέψω αυτό που μου συνέβαινε. Αγαπούσα πάρα πολύ τον γιο μου και πάντα του έκανα όλα τα χατίρια.
Ήμουνα γύρω στα είκοσι όταν τον απέκτησα. Ίσως και έφταιγα πως μόλις έμαθα έγκυος και το είπα στο πατέρα του δε συμφώνησε ποτέ να τον κρατήσω. Δεν ήθελε ευθύνες απ΄ότι μου είπε σε μια τόσο μικρή ηλικία.
Ήξερα πως δε θα ήταν και το ευκολότερο να το κρατήσω και να το μεγαλώσω μόνη μου αλλά ήθελα να προσπαθήσω. Αυτό το μωράκι που ζούσε μέσα από μένα ένιωθα πως ήταν το ομορφότερο δώρο που θα μπορούσα ποτέ να αποκτήσω.
Οι γονείς μου δυστυχώς δεν ζούσανε και δεν είχα κάποια αδερφή ή αδερφο για να ακουμπούσα απάνω τους. Φίλους δεν έκανα και πολύ εύκολα και έτσι μονη μου έπρεπε να αποφασίσω τι θα έκανα. Ήξερα πως αυτή ήταν η μεγαλύτερη απόφαση που θα μπορούσα να πάρω και έπρεπε να ήταν η σωστή.
Αρκετές μέρες σκεφτόμουνα βάζοντας κάτω τα κατά και τα υπέρ αυτής της αποφασής μου. Ήξερα πως θα ήταν δύσκολο μια που δεν θα είχα καμία βοήθεια από κανέναν δικό μου. Ανησυχούσα και πως θα φαινόταν στη μικρή κοινωνία που ζούσα μια γυναίκα ανύπαντρη με εξώγαμο παιδί. Δεν ήθελα ν΄ακούσω από κανέναν να λένε το παιδί μου με τις γνωστές που λέγονται σε τέτοιες περιστάσεις.
Απ΄την άλλη αυτό το παιδί ήταν ήδη κάτι από μένα. Δεν ήθελα να το πετάξω στο καλάθι των αχρήστων γιατί ο πατέρας του δε φέρθηκε ώριμα για να αναλάβει τις ευθύνες του. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα τι πάθαινε ένα μωρό για να μην γεννηθεί. Από ένα ντοκιμαντέρ που είδα στην τηλεόραση μου λύθηκαν όλες οι απορίες και δεν ήθελα αυτό να συμβεί στο δικό μου το παιδί.
Το κράτησα αλλά με τον πατέρα του δε κράτησα καμία επικοινωνία. Όπως μου είχε πει δεν ήθελε ποτέ να μας δει αν αυτό το παιδί ερχόταν στον κόσμο. Είχε κάτι το βλέμμα του όταν μου το έλεγε που τον φοβήθηκα. Από εκείνη τη στιγμή δε τον ξαναείδα παρά μόνο όταν θέλησε ο Κωνσταντίνος να τον γνωρίσει.
Ευτυχώς η εγκυμοσύνη μου ήταν πολύ καλή. Πραγματικά εκτός από τα λίγα κιλά που είχα πάρει κανένας δε μπορούσε να καταλάβει πως ήμουνα έγκυος. Αυτό με είχε βοηθήσει να βρω μια δουλειά για να μεγαλώσω το παιδί μου όσο καλυτερα μπορούσα.
 Έκανα όλες τις εξετάσεις που με συμβούλευε ο γιατρός και η υγεία όπως και του μωρού μου ήταν αρίστη κατάσταση. Με την δουλειά αλλά και τις όμορφες στιγμές που περνούσα με τον μικρό δεν κατάλαβα πότε πέρασε ο καιρός και έφτασα στον 9ο μήνα.


Λίγες μέρες πριν να γεννήσω έφτιαξα το δωμάτιο του πρικηπά μου. Ήθελα μόλις γυρνάγαμε στο σπίτι να είναι όλα έτοιμα και να ασχολούμαι μόνο μαζί του. Στο δωματιό του κυριαρχούσε το γαλάζιο όπως και σε όλα τα έπιπλα που είχα αγοράσει.
Έφτιαξα τη βαλίτσα για το μαιευτήριο και περίμενα μέχρι να με πιάσουν οι πόνοι. όμως ο πριγκηπάς μου δε με άφησε πολύ να περιμένω. Λίγες μέρες μετά με πιάσανε οι πόνοι και αφού πήρα τη βαλίτσα μου πήγα στο μαιευτήριο.


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ...

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

15 σχόλια:

  1. Είναι ξημερώματα και διαβάζοντας αυτή την ανάρτηση απλά συγκινήθηκα τόσο πολύ και μπήκα και σε σκέψεις... περιμένω τη συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Περιμένω τη συνέχεια..............Δεν ξέρω αν είναι αληθινό βίωμα αλλά είναι μέσα στην ζωή και χρειάζεται πολύ κουράγιο και δύναμη ψυχής για να κρατήσει μια μικρή κοπέλα ένα μωρό, όντας χωρίς βοήθεια από κανένα!! Μπράβο!!!
    Καλή σου μέρα Μαρία Έλενα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι αληθινή ιστορία Άννα
      Σ΄ευχαριστώ πολύ
      Φιλάκια ...

      Διαγραφή
  3. Να τον χαίρεσαι, έκανες αυτό που έπρεπε. Έφερες στη ζωη ένα πολύτιμο μέλος. Συγχαρητηρια, περιμένω τη συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι αληθινή ιστορία Αριάδνη.
      Είναι κάτι που έβγαλα απ' το μυαλό μου και πραγματικά δε θέλω ποτέ να μου τύχει.
      Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχολιό σου.
      Φιλάκια ...

      Διαγραφή
  4. Ενα μεγάλο μπράβο θα σου πω και μόνο που αποφάσισες μόνη σου να κρατήσεις το παιδί σου.. το δύσκολο ήταν οτι αυτός ο όμως που ήθελες να ακουμπήσεις δεν υπήρχε....πρέπει να είχες μεγάλη δύναμη.. να είσαι καλά .. φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Ρούλα αλλά δε έχει καμία σχέση με μένα.
      Είναι κάτι που το σκέφτηκα και το έγραψα.
      Φιλάκια ...

      Διαγραφή
  5. Ενα μεγάλο μπράβο θα σου πω και μόνο που αποφάσισες μόνη σου να κρατήσεις το παιδί σου.. το δύσκολο ήταν οτι αυτός ο όμως που ήθελες να ακουμπήσεις δεν υπήρχε....πρέπει να είχες μεγάλη δύναμη.. να είσαι καλά .. φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανυπομονώ για τη συνέχεια!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. μπράβο σου για την απόφαση!
    περιμένω τη συνέχεια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Είναι απλα κάτι της φαντασίας μου
    Σ' ευχαριστώ πολύ
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή