Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Συνεχίζοντας ...

Γεια σας ...
Με μια βαρκούλα ταξιδεύω σε μια όμορφη μέρα 
που πέρασε και στη νύχτα έδωσε τη σειρά της ...


Συνεχίζοντας ...

Το διήγημα μου
Γιατί ΘΕΕ μου; Γιατί σε ΜΕΝΑ;
σας αρεσε πολύ 
γι' αυτό και σήμερα σας βάζω την συνέχεια.
 
Παίρνοντας το απολυτήριο στρατού δεν θέλησε να βρει αμέσως δουλειά. Ήθελε να ξεκουρασεί λίγο και θα έψαχνε. Δε μου φάνηκε και πολύ περίεργο αυτό γι’ αυτό και δε του έφερα αντίρρηση. Όμως είχε μια παράξενη συμπεριφορά και αυτό δε μου άρεσε καθόλου.
Δεν έβγαινε πολύ συχνά έξω. Όλοι του οι φίλοι είχαν εξαφανιστεί.  Κανένας δεν ερχόταν στο σπίτι. Ο Κωνσταντίνος ζητούσε συνέχεια λεφτά και πολλές ήταν οι φορές που έλειπε αρκετές ώρες απ΄ το σπίτι. Άλλες φορές κλεινόταν στο δωμάτιο του και καθόταν εκεί με τις ώρες δίχως να πεινάει ή να διψάει.
Μια μέρα που μπήκα εκεί μέσα τα έχασα από την ακαταστασία. Υπήρχαν παντού ρούχα, ποτά και τσιγάρα. Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική και σκέφτηκα να συγυρίσω λίγο. Άνοιξα τα παράθυρα για να μπει καθαρός αέρας και διάλεγα τα ρούχα ποια ήταν για την ντουλάπα και ποια για τα άπλυτα.
Πιάνοντας ένα πουκάμισο παρατήρησα πως είχε κάτι στην τσέπη του. Την άνοιξα και αυτό που αντίκρισα δε το πίστευα. Ήταν ένα φακελάκι από κάτι άγνωστο σε μένα. Το άνοιξα και το πρώτο που σκέφτηκα να κάνω ήταν να το μυρίσω. Δεν ήταν ζάχαρη και κατέληξα στο συμπέρασμα πως ήταν ηρωίνη.
Έχασα τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου και δεν ήξερα τι να κάνω. Τον είχα μεγαλώσει μόνη μου λόγω που ο πατέρας του δεν θέλησε ποτέ να τον δει. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που τα είχα βρει σκούρα και χρειαζόμουν κάποιον να μιλήσω.
Δεν ήξερα σε ποιον να απευθυνθώ μέχρι που θυμήθηκα μια κοπέλα από το πανεπιστήμιο που σπούδαζε ιατρική. Την πήρα τηλέφωνο και αφού με θυμήθηκε της εξήγησα το θέμα. Με συμβούλεψε να βρεθούμε και μετά από λίγη ώρα ήμουνα στο ιατρείο της.
Της εξήγησα πως είχε όλη η κατάσταση και της τόνισα πως τον Κωνσταντίνο τον αγαπούσα υπερβολικά πολύ και δεν θέλω με τίποτα να τον χάσω. Είναι το μοναδικό πλάσμα που αγαπώ τόσο πολύ και θέλω να πολεμήσω μαζί του.
Με άκουσε με προσοχή και με συμβούλεψε να μιλήσω στον Κωνσταντίνο αρχικά για να δούμε τις αντιδράσεις του. Αν το παραδεχτεί μπορούσε να τον αναλάβει και να τον συμβουλέψει να πάει σε ένα κέντρο όπου θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν να γλιτώσει από αυτό τον εφιάλτη.
  
Όποιος θέλει να διαβάσει την αρχή του διηγήματος πατήστε εδώ
Την συνέχεια εδώ και εδώ.


Αυτά για σήμερα ...

Σας ευχαριστώ για τα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

1 σχόλιο: