Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Δύο πολύ τυχερά παιδιά ...

Γεια σας ...
Οι βροχές τελευταία είναι συχνές
αλλά η βόλτα μου στην θάλασσα δε κόβεται.


Τα Χριστούγεννα είναι πιο κόντα μας 
και σκέφτηκα να σας παραθέσω 
ένα παραμύθι με τίτλο:
Δύο πολύ τυχερά παιδιά


 

          Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στον Πειραιά μια οικογένεια με δύο παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Τα ονόματά τους ήταν Δημήτρης και Αφροδίτη και ήταν 14 και 13 χρονών αντίστοιχα. Περνούσαν πολύ καλά με τους γονείς τους οι οποίοι τους λάτρευαν κυριολεκτικά και ήταν μια πολύ ευτυχισμένη οικογένεια.

          Αρχές Δεκεμβρίου ο Δημήτρης και η Αφροδίτη με την βοήθεια των γονιών τους στόλισαν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Έτσι κάθε βράδυ καθόντουσαν κάτω απ’ το δέντρο βλέποντας τα Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια να αναβοσβήνουν και περίμεναν να έρθει η παραμονή Χριστουγέννων για να πουν τα κάλαντα. Παραμονή Χριστουγέννων ο Δημήτρης και η Αφροδίτη ξεχύθηκαν στους δρόμους πολύ πρωί για να πουν τα κάλαντα. Οι γονείς τους δεν είχαν αντίρρηση να πάνε μόνοι τους μια που είχαν ο ένας τον άλλον και ήταν και αρκετά μεγάλα παιδιά για να φροντίσουν τον εαυτό τους. Χτύπησαν την πρώτη πόρτα και από μέσα τους αποκρίθηκαν:

-      Ποιος είναι;

-      Να τα πούμε;

-      Πείτε τα, τους είπαν και τους άνοιξαν την πόρτα τους και τους έβαλαν στο σπίτι τους.

Τα παιδιά μπήκαν στο σπίτι και ξεκίνησαν να λένε τα κάλαντα των Χριστουγέννων. Το σπίτι ήταν στολισμένο με διάφορα χριστουγεννιάτικα στολίδια και στο σαλόνι υπήρχε ένα μεγάλο Χριστουγεννιάτικο δέντρο με πολλές και ωραίες μπάλες. Στο τραπέζι υπήρχαν μελομακάρονα, κουραμπιέδες και δίπλες σε διάφορα σχέδια και πραγματικά δεν ήξερες τι να πρωτοδιαλέξεις για να φας.

Από ένα δωμάτιο όταν μπήκανε είδαν πως μπήκε ένα κοριτσάκι περίπου 13 χρονών που παρόλο που ήταν ωραία ντυμένο το βλέμμα της είχε κάτι πένθιμο. Τους έβλεπε να λένε τα κάλαντα αλλά δεν συμμετείχε. Μόνο τους κοιτούσε και αναρωτιόταν αν ήταν αδέρφια ή φίλοι. Όταν τελείωσαν ο Δημήτρης και η Αφροδίτη τα κάλαντα οι οικοδεσπότες τους κέρασαν μελομακάρονα, κουραμπιέδες, δίπλες. Ο Δημήτρης πήρε ένα μελομακάρονο και η Αφροδίτη μια δίπλα μια που της άρεσαν πολύ. Το κοριτσάκι που καθόταν σκεφτικό τόση ώρα δεν είχε μιλήσει καθόλου. Όταν έφαγαν τα γλυκά τους και οι γονείς της τους έδωσαν και κάποια χρήματα στον καθένα τους ετοιμάστηκαν να φύγουν.

-      Πως σε λένε αγοράκι; είπε στον Δημήτρη.

-      Με λένε Δημήτρη και αυτή είναι η αδερφή μου η Αφροδίτη. Εσένα πως σε  λένε;

-      Το όνομά μου είναι Ιουλίτα και δεν έχω αδέρφια. Νοιώθω πολύ μόνη που   δεν έχω κάποιον να παίζω μαζί του. Εσείς είσαστε πολύ τυχεροί που έχετε ο ένας τον άλλον και παίζετε. Πόσο σας ζηλεύω. Θέλετε να κάτσετε λίγο να παίξουμε ή δεν μπορείτε;

-      Ιουλίτα μπορούμε να κάτσουμε να παίξουμε λίγο μαζί σου αλλά αν δεν έχουν αντίρρηση και οι γονείς σου θέλεις να έρθεις μαζί μας να πούμε τα κάλαντα;

-      Εμείς δεν έχουμε αντίρρηση. Μόνο να έρθετε νωρίς και να είσαστε συνέχεια μαζί, είπε ο πατέρας της Ιουλίτας.

-      Ααα τέλεια. Πάω να ντυθώ και έρχομαι παιδιά.

Καθώς η Ιουλίτα πήγε να ντυθεί ο Δημήτρης σκεφτόταν γιατί αυτό το κοριτσάκι ένιωθε τόσο μόνο του. Το να μην έχεις αδέρφια να παίζεις είναι μεν ένα πρόβλημα αλλά υπήρχαν και υπέρ όταν είσαι μοναχοπαίδι. Οι γονείς σου σε προσέχουν περισσότερο και σε αγαπάνε πολύ μια που δεν υπάρχει άλλο παιδί να τους κλέβει την αγάπη τους. Όλα τα παιχνίδια που παίρνουν τα παίζεις μόνο εσύ και δεν χρειάζεται να τα μοιραστείς με κανέναν και σου κάνουν όλα τα χατίρια.

Δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα με την Αφροδίτη. Την αγαπούσε πολύ και χαιρόταν που είχε μια αδερφή αλλά μερικές φορές ήθελε να κάτσει μόνος του να παίξει και δεν γινόταν. Έπρεπε να παίζει με την Αφροδίτη και να την προσέχει όπως έλεγε ο πατέρας τους γιατί ήταν ο μεγαλύτερος. Δεν είχε ποτέ στιγμές για τον εαυτό του παρά μόνο όταν η Αφροδίτη έπαιζε με τις φίλες της στο δωμάτιό της ή πήγαινε στα σπίτια τους.   Η Αφροδίτη από την άλλη της άρεσε που είχε έναν αδερφό που την βοηθούσε σε ότι πρόβλημα και να είχε. Τον αγαπούσε και πίστευε πως ότι έλεγε  ο Δημήτρης ήταν το σωστό και όλοι οι άλλοι έλεγαν ψέματα. Θυμόταν την πρώτη μέρα που με τα μικρά της ματάκια τον είχε δει πάνω από την κούνια της να της χαμογελάει και συγκινιόταν. Από μικρή ήταν ο ήρωάς της και του είχε μεγάλη αδυναμία σε σημείο που ήθελε να πηγαίνει όπου πήγαινε αυτός. Κάτι που δεν μπορούσε να γίνει πάντα γιατί ο Δημήτρης ήθελε να πάει και κάπου με τους φίλους του.

Όταν βγήκε η Ιουλίτα ήταν και οι δύο στις σκέψεις τους που δε πήραν είδηση πως πέρασε από μπροστά τους.

-      Παιδιά πάμε; Έτοιμη είμαι.

-      Πάμε, είπε ο Δημήτρης και αφού πήραν τα χρήματα που τους έδωσαν οι γονείς της Ιουλίτας φύγανε.

Δεν ήξεραν προς τα πού να πάνε αλλά διάλεξαν έναν δρόμο και κατά σειρά άρχισαν να χτυπάνε τα κουδούνια. Παντού οι νοικοκυραίοι τους καλοδέχονταν. Τους πρόσφεραν γλυκά και τους έδιναν κάτι και για τα κάλαντα. Περνούσαν πολύ ωραία και δεν κατάλαβαν πότε μεσημέριασε. Κοιτάζοντας το ρολόι του ο Δημήτρης πρότεινε να πήγαιναν στο σπίτι τους να φάνε.

-      Ιουλίτα θέλεις να έρθεις στο σπίτι μας να φάμε και να συζητήσουμε;

-      Θέλω αλλά πρώτα να περάσουμε από το σπίτι μου για να το πούμε στους γονείς μου για να μην ανησυχούν. Τι λέτε;

-      Φυσικά και θα περάσουμε από τους γονείς σου Ιουλίτα. Είναι κρίμα να ανησυχούνε, είπε η Αφροδίτη.

Τελειώνοντας με τα κάλαντα πήγαν πάλι στο σπίτι της Ιουλίτας και ενημέρωσαν τους γονείς της πως θα πήγαιναν στο σπίτι τους για να φάνε και να συζητήσουν. Δεν είχανε αντίρρηση και έτσι πήγανε στο σπίτι τους όπου η γλυκιά τους μητερούλα τους είχε μαγειρέψει. Σύστησαν την Ιουλίτα στους γονείς τους που την καλοδέχτηκαν και κάθισαν στο τραπέζι σαν ευτυχισμένη οικογένεια και έφαγαν το φαγητό τους ευχόμενοι Καλά Χριστούγεννα ο ένας στον άλλον. 

Συνεχίζεται ...

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

9 σχόλια:

  1. πολυ ενδιαφερον το παραμυθι! περιμενουμε τη συνεχεια! φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ομορφη η ιστορια σου παραμυθι Μαρία Ελενα μου θα περιμενουνε την συνέχεια να δουμε τι εγινε με την φιλια των παιδιών αυτών.. τα παιδια ξερουν να δινουν με ανιδιοτέλεια την αγαπη τους ... χωρίς περιορισμους και μέτρα.. ειναι τοσο αγνα΄..!! να περασεις τις πιο ομορφες γιορτες σου φετος ..φιλακιαα..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ όμορφο παραμύθι! Περιμένω την συνέχεια.
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. περασα να αφησω την καλημερα μου και να ευχηθω καλο σκ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή