Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Μια δυνατή φιλία ...

Γεια σας ...
Όμορφη η κάθε μέρα 
με τη θάλασσα πάντα στην ζωή μου ...


Ένα παραμυθάκι θα σας παρουσιάσω σήμερα
με τίτλο:
Μια δυνατή φιλία

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε σε ένα χωριό της Μάνης μια κοπέλα που την έλεγαν Αγγελική μαζί με τους γονείς της την κα Γιαννούλα και τον κο Γιάννη. Οι γονείς της Αγγελικής ήταν αγρότες και καλλιεργούσαν την γη. Ο κος Γιάννης είχε αρκετά στρέμματα με ελιές και τα φρόντιζε .Όμως εκτός από τις ελιές είχε και ένα στρέμμα με πορτοκαλιές τα καλύτερα της Μάνης όπως έλεγε  ο ίδιος. Η κα Γιαννούλα ασχολιόταν πιο πολύ με το σπίτι και τις δουλειές του. Δεν ήθελε ο άντρας της να δουλεύει στα χωράφια. Εκτός από το σπίτι όμως ασχολιόταν με τα ζώα που είχανε. Είχανε 5 κοτούλες και 1 αγελάδα. Καθημερινά τα καθάριζε και τα φρόντιζε και έπαιρνε από τις κοτούλες φρέσκα αυγά και από την αγελάδα φρέσκο γάλα.Η Αγγελική τρελαινόταν για το φρέσκο γάλα και τα αυγά και έτσι καθημερινά έτρωγε ένα καλό πρωινό πριν πάει στο σχολείο της. Πήγαινε στην Τρίτη λυκείου και τα μαθήματα που της άρεσαν ήταν ότι είχε σχέση με τα φιλολογικά. Οι Εκθέσεις της ήταν ένα ποίημα και οι καθηγητές της
χαιρόντουσαν να την έχουν μαθήτρια. Της άρεσε να διαβάζει για να δώσει πανελλήνιες και να μπει στο πανεπιστήμιο και να σπουδάσει ελληνική φιλολογία . 'Ομως λάτρευε να βγαίνει βόλτες και με την φίλη της την Ιωάννα. Ήταν φίλες από όταν ήτανε 3 ετών και αυτή η φιλία συνεχιζόταν μέχρι σήμερα. Δεν είχανε μαλώσει ποτέ και ήταν και δύο άριστες μαθήτριες. Οι καθηγητές είχαν να λένε για το πόσο διάβαζαν αυτά τα κορίτσια αλλά και πόσο αγαπημένες ήτανε. Κανένας δεν είχε παράπονο από αυτές. Ούτε οι καθηγητές αλλά ούτε οι συμμαθητές είχαν κάτι κακό να πουν. Ήταν η καρδιά του πάρτυ και της διασκέδασης και οι δύο. Τους άρεσε να βγαίνουν και να πηγαίνουν για καφέ στο Γύθειο και το καλοκαίρι για μπάνιο στο Βαθύ. Όλοι τις αγαπούσαν και τους το έδειχναν συνέχεια. Όμως την τελευταία χρονιά η Αγγελική διάβαζε περισσότερο από τις προηγούμενες χρονιές και είχε αρχίσει να γίνεται το ανέκδοτο του σχολείου. Έπαψε να κάνει παρέα με την Ιωάννα και όλοι αναρωτιόντουσαν τι μπορεί να είχε συμβεί μεταξύ τους. Πίστευαν πως μάλλον είχαν μαλώσει αλλά δεν ήξεραν τον λόγο.Στο σπίτι οι γονείς της την έβλεπαν συνέχεια να διαβάζει και να μην πηγαίνει πουθενά και ανησυχούσανε μη της συμβεί κανένα κακό. Δεν την είχαν συνηθίσει να μη βγαίνει και πίστευαν πως κάτι είχε συμβεί στο σχολείο και δεν ήθελε να τους το πει. Ώσπου κάποια μέρα αποφάσισαν να πάνε στο δωμάτιο της για να της μιλήσουνε:
- Αγγελική είσαι καλά; είπε η μητέρα της
- Μια χαρά είμαι μητέρα. Γιατί ρωτάτε;
- Διαβάζεις κάθε μέρα πολλές ώρες και δεν βγαίνεις λίγο να ξεσκάσεις και ανησυχούμε, είπε ο πατέρας της.
- Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε. Απλώς είναι στην τελευταία τάξη του
Λυκείου και έχω περισσότερο διάβασμα από τις προηγούμενες χρονιές.
- Καταλαβαίνουμε Αγγελική αλλά προσπάθησε να ξεκουράζεσαι μη πάθεις υπερκόπωση από το πολύ διάβασμα.
- Εντάξει πατέρα θα κάνω ότι μου λέτε.
Οι γονείς της δε της είπαν τίποτα άλλο αλλά κατά βάθος ανησυχούσαν. Έβλεπαν την κόρη της συνέχεια κλεισμένη στο σπίτι και αναρωτιόντουσαν τι μπορεί να είχε συμβεί με την Ιωάννα και δε την έβλεπαν τόσο συχνά στο σπίτι τους.
Στο σχολείο καθημερινά στο διάλειμμα όλα τα παιδιά βγαίνανε από την τάξη για να πάνε στην αυλή. Η Αγγελική καθόταν στην τάξη και διάβαζε το μάθημα που είχανε την επόμενη ώρα χωρίς να την νοιάζει τι έλεγαν οι συμμαθητές της. Η Ιωάννα της έλεγε να βγούνε στην αυλή για να ξεσκάσουν λίγο από την αίθουσα αλλά η Αγγελική της αρνιόταν ευγενικά.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ...


Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου