Σαν παραμύθι ...

Γεια σας ... 

Εύχομαι χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν.

Η βροχή δεν έχει σταματήσει ακόμα

και σήμερα που είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου 

και η Επέτειος εορτασμού της έναρξής της επανάστασης

παρέλεαση δεν πήγαμε 

αλλά την βόλτα στην θάλασσα δε την έχασα.

 Το Σαββάτο που μας πέρασε κάναμε 

γιορτή για την 25η Μαρτίου 1821

στην χορωδία και τραγουδήσαμε

αρκετά κομμάτια.

Όμως το αγαπημένο μας 

είναι το ακόλουθο:

Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς

 Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
τo `να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα.

Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά.
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά.

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
το `να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα.

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά,
δυο πετροχελιδόνια,
μα κει εμμείνανε κι όνειρο γίνανε
και δακρυσμένα χρόνια.

Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά.
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά.

Στην κόρη μου Μαρκέλλα

που της αρέσει πολύ να το τραγουδάει.

Σας ευχαριστώ για τα σχολιά σας.

Φιλάκια ...