Αγάπες που σβήσανε ...

Γεια σας ...

Ο Σεπτέμβριος μπήκε αλλά την θάλασσα δε την ξέχασα.

Όπως και να γράφω στίχους

και να τους οπτικοποιώ δε ξέχασα.

Αγάπες που σβήσανε …

Λευκό πανί η μοναξιά μου

Το πρόσωπο μου φιλάς

Αναρωτιέμαι γιατί είμαι μόνη

Γιατί είσαι πάλι μακριά μου.

Το κρύο είναι σιωπηλό

Κρατάει το όνομα σου

Λες και δεν ξέρει ποιος είσαι

Τι είσαι για μένα.

Βοριά στο άγγιγμα ζητάς

Ακούγοντας  τη φωνή σου

Τα μάτια σου είναι τόσο λαμπερά

Σαν ήλιος που ανέτειλε.

Τα πρόσωπά φωνάζουν με οργή

Λέξεις που δεν έχουν ξανακουστεί

Συναισθήματα που ίσως να μην υπάρχουν

Αγάπες που σβήσανε.

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

 Φιλάκια ...