Σάββατο 29 Απριλίου 2017

Ποιητή του έρωτα ...

Γεια σας ...
Οι πολύ όμορφες μέρες συνεχίζονται
μαζί με τις βόλτες μου στην θάλασσα.





Οπτικοποιημένο καινούριο ποιήμα 
με τίτλο: Ποιητή του έρωτα.


Πως σας φαίνεται;

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

PLAYMOBIL Super 4 ...

Γεια σας ...
Μια όμορφη μέρα ξημέρωσε 
και η βόλτα στην θάλασσα έγινε και σήμερα.



Μια καινούρια σειρά που η Μαρκέλλα μου και ο Άγγελος 
αγαπάνε πολύ να την βλέπουν.
Είναι το PLAYMOBIL Super 4.
 Αποτέλεσμα εικόνας για Playmobil super 4
 Ο Πρίγκιπας Άλεξ, η γενναία πειρατίνα Ρούμπι, ο πανέξυπνος πράκτορας DNA, η γλυκιά νεράιδα Χαρά και ο χαριτωμένος Σπίθας αποτελούν την πιο δυνατή ομάδα. Προέρχονται από πέντε διαφορετικούς κόσμους με πολλές ιδιαιτερότητες ο καθένας, όμως όλοι τους είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν κάθε δύσκολη κατάσταση.
Παρ ’όλες  τις διαφορές τους, η φιλία και η ομαδικότητα κάνουν τους 4 Super ήρωες ανίκητους σε όλες τις περιπέτειες και τους κινδύνους.

alex650
Άλεξ:  Ως κληρονόμος του «Βασιλείου των Ηρώων», ο Πρίγκιπας Αλέξανδρος – που προτιμά να τον αποκαλούν Άλεξ - βρίσκει τη ζωή βαρετή και λαχταρά την περιπέτεια. Θέλει να ανακαλύψει τον κόσμο και να δοκιμάσει νέα πράγματα. Καμιά φορά βέβαια από τον πολύ ενθουσιασμό, δεν βλέπει τα εμπόδια και αντιμετωπίζει τα προβλήματα με υπερβολική αισιοδοξία.
ruby650
Ρούμπι: Η Ρούμπι προέρχεται από το «Νησί των Πειρατών» και είναι μία πειρατίνα απ’ την κορφή μέχρι τα νύχια. Μερικές φορές όμως πρέπει να της θυμίζουμε, ότι δεν της ανήκει ο κόσμος όλος. Ενεργεί μόνο με το ένστικτο, το οποίο μπορεί καμιά φορά να είναι επικίνδυνο.

Αλλά πάνω απ όλα, η Ρούμπι είναι γενναία και γεμάτη θέληση. Ποτέ δε διστάζει, όταν οι φίλοι της είναι σε κίνδυνο, παρ’ όλο που δεν το παραδέχεται.
dna
DNA: Ο DNA έχει το πρακτοριλίκι στα γονίδιά του. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τεχνόπολη και έχει περάσει όλη του ζωή σε έναν κόσμο που κυβερνιέται από τη λογική. Ως αποτέλεσμα ο ίδιος πάντα αναζητά μια ορθολογική εξήγηση για τα πάντα.
Είναι επίσης ένας λαμπρός εφευρέτης γι’ αυτό είναι γεμάτος gadgets.
xara650
Χαρά: Η Χαρά είναιμια πολλά υποσχόμενη νεραϊδούλα η οποία προέρχεται από το «Νησί των Νεραϊδών». Είναι το παιδί στην ομάδα των Super 4, αλλά ακόμα κι αν είναι λίγο αδέξια, έχει αστείρευτη ενέργεια και ενθουσιασμό που την καθιστά ένα αναπόσπαστο μέλος της ομάδας. Μπορεί εξωτερικά να μοιάζει με ένα τρυφερό πλασματάκι, αλλά αν αντιληφθεί την αδικία, μεταμορφώνεται σε έναν τρομερό αντίπαλο.

Μεταδίδεται κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 11:30 στο Nickelodeon.
Εσας τα παιδιά σας το βλέπουν; 

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Δευτέρα 24 Απριλίου 2017

Άγιος Γεώργιος ...

Γεια σας ...
Μια ακόμα εβδομάδα του Απρίλη ξεκινάει σήμερα
με τη βόλτα στην θάλασσα να γίνεται και σήμερα.


Εχθες ήταν η γιορτή του Αγίου Γεωργίου
και αφιερώνω αυτή την ανάρτηση σε κάποιον που έχει φύγει.


Ο Άγιος Γεώργιος είναι από τους δημοφιλέστερους Αγίους σε όλο τον χριστιανικό κόσμο. Ονομάζεται, επίσης, Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος. Ειδικά στη χώρα μας, δεν υπάρχει περιοχή που να μην έχει εξωκλήσι ή εκκλησία αφιερωμένη στη μνήμη του, ενώ το όνομα Γεώργιος είναι από τα πλέον συνηθισμένα.
Κατά τους συναξαριστές και την Ιερή Παράδοση, ο Γεώργιος γεννήθηκε μεταξύ 275 και 281 στη Νικομήδεια της Βιθυνίας. Ο πατέρας του Γερόντιος καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Καππαδοκίας και ήταν στρατιωτικός και Συγκλητικός. Η μητέρα του Πολυχρονία καταγόταν από τη Λύδδα της Παλαιστίνης. Και οι δύο γονείς του Γεωργίου είχαν βαπτιστεί χριστιανοί.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η οικογένεια του Αγίου μετακόμισε στη Λύδδα, την πατρίδα της μητέρας του. Σε νεαρή ηλικία, ο Γεώργιος ακολούθησε στρατιωτική καριέρα και εντάχθηκε στο Ρωμαϊκό Στρατό. Γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητες και την ανδρεία του κι έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός τον προήγαγε σε Δούκα (διοικητή) και Κόμη (συνταγματάρχη) στο σώμα της αυτοκρατορικής φρουράς.
Το 303 μ.Χ. ο Διοκλητιανός άρχισε λυσσαλέους διωγμούς κατά των Χριστιανών. Ο Γεώργιος αρνήθηκε να εκτελέσει τις διαταγές του και ομολόγησε την πίστη του. Ο αυτοκράτορας, που δεν περίμενε αυτή τη συμπεριφορά από ένα δικό του άνθρωπο, διέταξε να υποβάλουν τον Γεώργιο σε φρικτά βασανιστήρια, προκειμένου να απαρνηθεί την πίστη του.
Αφού τον λόγχισαν, του ξέσχισαν τις σάρκες με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Ο Γεώργιος υπέμεινε καρτερικά το μαρτύριο και στις 23 Απριλίου 303 αποκεφαλίστηκε στα τείχη της Νικομήδειας. Την ημερομηνία αυτή τιμάται η μνήμη του σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, με εξαίρεση τις ορθόδοξες εκκλησίες, όταν η 23η Απριλίου πέφτει πριν από το Πάσχα ή συμπίπτει με το Πάσχα, επειδή η ακολουθία του περιλαμβάνει αναστάσιμους ύμνους. Στην περίπτωση αυτή, ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται για τη Δευτέρα της Διακαινησίμου.
Το λείψανο του Γεωργίου, μαζί με αυτό της μητέρας του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα, μεταφέρθηκε και τάφηκε στη Λύδδα. Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη Δύση. Επί του τάφου του Γεωργίου ο Μέγας Κωνσταντίνος έκτισε ναό.
Η θαυμαστή καρτερία που επέδειξε ο Γεώργιος κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου του και τα θαύματα που επιτέλεσε, συνετέλεσαν στη μεταστροφή πολλών παριστάμενων Ρωμαίων στον Χριστιανισμό, με επιφανέστερη περίπτωση της συζύγου του Διοκλητιανού, Αλεξάνδρας, η οποία ασπάστηκε τον Χριστιανισμό μαζί με τους δούλους της Απολλώ, Ισαάκιο και Κοδράτο. Η μνήμη τους τιμάται στις 21 Απριλίου.
Η φήμη του Γεωργίου διαδόθηκε σε όλη την Ανατολή. Ήδη, τον 4ο αιώνα υπήρχαν στη Συρία ναοί με το όνομά του, ενώ στην Αίγυπτο είχαν χτιστεί προς τιμήν του 40 ναοί και 3 μοναστήρια. Στην Κωνσταντινούπολη αναφέρεται ναός του Γεωργίου, ήδη, από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Οι εκκλησιαστικοί ποιητές, όπως ο Ρωμανός ο Μελωδός, του αφιέρωσαν θριαμβευτικούς ύμνους και εγκώμια, ανακηρύσσοντάς τον «Αστέρα πολύφωτον, ώσπερ ήλιον λάμποντα», «Πρωταθλητάρχην και πρωτοστράτηγον και μέγαν ταξιάρχην της πίστεως» και της «πίστεως υπέρμαχον και μάρτυρα αήττητον και νικητήν θεόστεπτον», «περιφρουρούντα το εν θαλάσση πλέοντα, τον εν οδώ βαδίζοντα και τον εν νυκτί κοιμώμενον», μεγαλομάρτυρα τροπαιοφόρον, του οποίου, «το θαυμάσιον αυτού όνομα εν πάση τη γη άδεται».

Το απολυτίκιο του Αγίου Γεωργίου

Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής
και των πτωχών υπερασπιστής,
ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος,
τροπαιοφόρε, μεγαλομάρτυς Γεώργιε,
πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ
σωθήναι τα ψυχάς ημών.

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ... 

Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

Στο Κανάλι του Έρωτα ...

Γεια σας ...Ο καιρός σιγά σιγά φτιάχνεικαι η βόλτα στην θάλασσα είναι και σήμερα γεγονός.


Σήμερα θα σας ταξιδέψω σε ένα πανέμορφο νησί του Ιονίου την Κέρκυρακαι σε μια παραλία σκέτο όνειρο.



Το "Canal d’ Amour" ή "Κανάλι του έρωτα" είναι μια παραλία εξαιρετικής ομορφιάς, ή οποία βρίσκεται σε ένα παραδοσιακό χωριό της Κέρκυρας, στο Σιδάρι.  Το Σιδάρι βρίσκεται στη βόρεια Κέρκυρα και είναι σημείο αναφοράς για κάθε επισκέπτη του νησιού. Βρίσκεται σε απόσταση 32 χλμ. από την πόλη. 



Αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα θέρετρα του Ιονίου και έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη, την οποία οφείλει στο περίφημο λευκά σμιλεμένα βράχια και καταγάλανα νερά , που συνθέτουν ένα εξωτικό σκηνικό.

 

  Μια συστοιχία από αμμώδη βράχια, υψώνονται μέσα από τη θάλασσα και λόγω της τριβής τους με τα κύματα σχηματίζουν παράξενα σχήματα. Τα βράχια που σχηματίζουν το Κανάλι της Αγάπης της Κέρκυρας, λόγω της εύθραυστης σύνθεσης τους, επέτρεψαν με το πέρασμα του χρόνου στην θάλασσα, αλλά βασικά στην διαβρωτική δράση του ανέμου, να τα κάνει "αυλακωτά", σκάβοντας έτσι το κανάλι από κάτω.

 

Ανάμεσά τους υπάρχει ένα υπόγειο μονοπάτι, το οποίο μπορεί κανείς να το περπατήσει ή να ξεκουραστεί από το κολύμπι. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο βυθός σε αυτό το σημείο, καθώς υπάρχουν αρκετές θαλάσσιες σπηλιές,που αποτελούν πρόκληση για τους λάτρεις των καταδύσεων.  



Ο μύθος λέει ότι αν ένα ζευγάρι κολυμπήσει μαζί σε αυτά τα νερά θα είναι για πάντα μαζί!Αξίζει να σημειώσουμε ότι στο Σιδάρι έχουν ανασκαφεί ίχνη οικισμού της Νεολιθικής Εποχής που χρονολογείται από το 3000 π.Χ. και σύμφωνα με τα έως τώρα στοιχεία είναι ο αρχαιότερος του νησιού.

Η ανάρτηση είναι για την στήλη Kαλοκαιρινές ΑποδράσειςΜπορείτε εδώ να βρείτε πληροφορίες και να δηλώσετε συμμετοχή:

Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχολιά σας.
Φιλάκια ...

Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

Ελπίδα ...

Γεια σας ...
Το Πάσχα είναι παρελθόν πια
αλλά οι βόλτες στην θάλασσα συνεχίζονται.


Για την ανάσταση του Χριστού
είχα γράψει παλιότερα τ' ακόλουθο
με τίτλο: "Ελπίδα".



Η ελπίδα δε μπορεί να φύγει
αν εμείς πιστεύουμε σε κάτι αληθινό
τη νιώθουμε μέσα μας
και δε τα παρατάμε χωρίς λόγο.

Ότι και να μας βασανίζει
θα φύγει μακριά μας
με την ανάσταση του Χριστού μας
όλη η πλάση θα χαμογελάσει.

Θ' αγαπήσει το πλησίον του
τα χείλη του και οι καρδιές τους
θ' ανοίξουν και όλοι θα γίνουμε

ευτυχισμένοι για μια φορά ακόμα.


Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλιά σας.

Φιλάκια ...

Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

Στην Αγία Παρασκευή ...

Γεια σας ...
Χριστός Ανέστη σε όλους με υγεία και ευτυχία
από την θάλασσα που λατρεύω.


Σήμερα θα σας ταξιδέψω σε ένα λατρεμένο νησί για μέναστην όμορφη Λέσβο με πρωτεύουσα την Μυτιλήνη και πιο ειδικάστην Αγία Παρασκευή.

Στον εθνικό δρόμο Μυτιλήνης – Καλλονής στο ύψος των αλυκών, αν στρίψετε δεξιά, θα συναντήσετε την Αγία Παρασκευή.
Είναι μια πολύ όμορφη κωμόπολη του νησιού, με παραδοσιακό οικισμό και σπουδαία ιδιωτικά και δημόσια κτήρια.

Στην πλατεία, τα παλιά καφενεία είναι εντυπωσιακά. Γευτείτε νόστιμους μεζέδες με ούζο, μερακλίδικο καφέ στη χόβολη και δοκιμάστε τα ντόπια κρεατικά και γαλακτοκομικά προϊόντα. 


Ονομαστή για την πνευματική και πολιτιστική της παράδοση, διατηρεί έναν αέρα νοσταλγίας και πνευματισμού. Περπατώντας στα σοκάκια της θα συναντήσετε αξιόλογα κτήρια, κτισμένα στις αρχές του 19ου αιώνα. Επισκεφτείτε το Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου, το οποίο στεγάζεται στον χώρο του παλαιού κοινοτικού ελαιοτριβείου, ένα θαυμάσιο κτηριακό συγκρότημα, εστία πολιτισμού.

Στην Αγία Παρασκευή θα βρείτε και τον ναό του Ταξιάρχη (1856), τρίκλιτη βασιλική και δεύτερη σε μέγεθος μετά την Παναγία της Αγιάσου.

Γραφικό και αξιοθέατο είναι και το ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής, που βρίσκεται στη σπηλιά ενός βράχου στον λόφο πάνω από τον οικισμό. Eδώ γίνεται και το γνωστό πανηγύρι του ταύρου. 
Σημαντικοί χώροι αρχαιολογικού ενδιαφέροντος της περιοχής αποτελούν το ιερό της Λέσβου, ο ναός των «Μέσων» και το γεφύρι της Kρεμαστής.


Το γεφύρι της Kρεμαστής βρίσκεται 3 χλμ. βορειοδυτικά της Aγίας Παρασκευής στον δρόμο προς τη Στύψη. Χρονολογείται από την εποχή των Γατελούζων (1355-1462).

Η ανάρτηση είναι για την στήλη Kαλοκαιρινές Αποδράσεις

Μπορείτε εδώ να βρείτε πληροφορίες και να δηλώσετε συμμετοχή:http://glykia-zoi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_12.html
  
Ιστολόγια που συμμετέχουν:  
  http://ekfrastite.blogspot.gr/  
 http://delfinaki-sunset.blogspot.gr/
http://confusedmindblog.blogspot.gr
 http://nefeli9.blogspot.gr
http://enakathemera.blogspot.gr/

Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Παρασκευή 14 Απριλίου 2017

Ελευθερία ...

Γεια σας ...
Μεγάλη Παρασκευή σήμερα
και δε ξέχασα τη βόλτα μου στη θάλασσα.


Καρό πριν είχα γράψει κάτι γι΄ αυτή τη μέρα 
και σας το παραθέτω με τίτλο: Ελευθερία.

Σχετική εικόνα

Όλη η πλάση σήμερα κλαίει
ο Χριστός που γεννήθηκε
για να είμαστε εμείς ευτυχισμένοι
τον σταυρώσανε.

Η ταφή του Κυρίου
σε κάθε πόλη και χωριό
οι καμπάνες ακούγονται
που πένθιμα χτυπάνε.

Εκοιμήθηκε για να μας αποδείξει
πως όταν πιστεύουμε η ελπίδα
ποτέ δεν πεθαίνει
και να μας δώσει ελευθερία.


Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλιά σας.

Φιλάκια ... 

Τετάρτη 12 Απριλίου 2017

Σχετικά με τη Μεγάλη Εβδομάδα ...

Γεια σας ...
Μεγάλη Τετάρτη σήμερα 
και η βόλτα στην θάλασσα έγινε και σήμερα.


Σχετικά με το τι γιορτάζουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα
θα σας μιλήσω σήμερα.

Τη Μεγάλη Δευτέρα ο Νυμφίος  “έρχεται εν τω μέσω τής νυκτός”  η  Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη στον Ιωσήφ τον πιο αγαπητό υιό του Ιακώβ.Την Μεγάλη Δευτέρα ξεκινούν πολλοί την νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας μέχρι να κοινωνήσουν το Μεγάλο Σάββατο.

Την Μεγάλη Τρίτη  διαβάζονται η παραβολή των δέκα Παρθένων και σε όλες τις εκκλησίες με κατάνυξη ακούμε το “τροπάριο τής Κασσιανής”.


Η Μεγάλη Τετάρτη είναι αφιερωμένη στη μνήμη της αμαρτωλής γυναίκας που μετανόησε και πίστεψε στο Χριστό και οι νοικοκυρές πλάθουν μαζί με τα παιδιά τους τα Πασχαλινά κουλουράκια στο σπίτι, ενώ περιμένουν την λειτουργία του Μυστικού Δείπνου.

Από την Μεγάλη Πέμπτη αρχίζει κυρίως η κατάνυξη γιατί από την ημέρα αυτή ξεκινούν βασικά τα πάθη ενώ την ίδια ημέρα οι νοικοκυρές βάφουν τα συμβολικά  κόκκινα αβγά  πλάθουν τα τσουρέκια  και τά ψωμιά περιμένοντας την μεγάλη ακολουθία των Αχράντων  Παθών των Δώδεκα Ευαγγελίων και την σταύρωση με το επιβλητικό τροπάριον  “Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου, ὁ ἐν ὕδασι τὴν γῆν κρεμάσας “

Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής γίνεται η αποκαθήλωση όπου ο ιερέας κατεβάζει τον Εσταυρωμένο από τον Σταυρό και τον τυλίγει σε καθαρό σεντόνι ενώ από αργά το βράδυ της Μ Πέμπτης έχει στολιστεί ο Ιερός Επιτάφιος με άνθη της υπαίθρου που φέρνουν οι γυναίκες έτσι ώστε να τοποθετηθεί το Άγιο Σώμα του Κυρίου.

Η Μ. Παρασκευή αποτελεί την κορύφωση του Θείου Δράματος και είναι η μέρα του μεγάλου πένθους όλοι ζούν με μεγάλη κατάνυξη και σε πολλά μέρη δεν στρώνουν καθόλου τραπέζι. Είναι η μέρα που όλοι νυστεύουν ακόμα και το λάδι με τιμητικό πιάτο τις νερόβραστες φακές και το μαρουλι με ξύδι, συμβολοισμοί παρμένοι από το Θείο Δράμα.
Κανείς δεν πρέπει να πιάσει στα χέρια του σφυρί ή άλλο εργαλείο, γιατί θεωρείται μεγάλη αμαρτία. Το βράδυ γίνεται η λειτουργεία  της περιφοράς του Επιταφίου. Η  περιφορά του Επιταφίου είναι το κυριότερο έθιμο της Μεγάλης Παρασκευής.Το έθιμο του περάσματος ακόμα καλά κρατεί. Όλοι πιστεύουν ότι πρέπει να περάσουν από κάτω γιά μία φορά για το καλό ενώ πίστευαν πως αν τα ζωηρά παιδιά περάσουν τρεις φορές θα φρονίμευαν. Τρεις φορές έπρεπε να περάσουν και οι άρρωστοι για να γίνουν καλά.

Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου ψάλλεται ο Εσπερινός της Ανάστασης, όπως λεγεται και " Πρώτη Ανάσταση " . Το μεσημέρι στον Πανάγιο Τάφο πραγματοποιείται η αφή του Αγίου Φωτός  και διανέμεται σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο και το βράδυ ακολουθεί η Τελετή της Αναστάσεως με το “δεύτε λάβετε φώς “ και το “Χριστὸς Ἀνέστη” που συνοδεύεται από μυνήματα χαράς και ελπίδας και φυσικά πολλά βεγγαλικά και κροτίδες. 
Στην επιστροφή στο σπίτι, "σταυρώνουν"  πρώτα το επάνω μέρος της εξώπορτας και με το Άγιο φώς ανάβουν τα καντήλια. Τό βραδυνό τραπέζι της Ανάστασης περιλαμβάνει την εθυμοτυπική μαγειρίτσα, κόκκινα αυγά, τσουρέκι και σαλάτες, μπαίνοντας σιγά σιγά μετά την νηστεία στο γλέντι του Κυριακάτικου οβελία
Την  Κυριακή του Πάσχα αρχίζει το μεγάλο γλέντι με τα ψησίματα των αρνιών τα κοκορέτσια τα τραγούδια και τους χορούς που κρατάνε μέχρι αργά το βράδυ.

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια σας.

Φιλάκια ...

Δευτέρα 10 Απριλίου 2017

Ούτε ένα λεπτό ...

Γεια σας ...
Μεγάλη Δευτέρα σήμερα
μα την καρδιά μου γεμάτη θάλασσα.





Λίγα λεπτά πριν έγραψα τ' ακόλουθο με τίτλο: "Ούτε ένα λεπτό".


romantical-love-painting-photo6.jpg
Λέξεις δε βγαίνουν απ΄το στόμα μου. Θέλω τόσα να πω αλλά κάτι με σταματάει. Τον αγάπησα, τον λάτρεψα και αυτός με πρόδωσε.
Στην ομορφότερη στιγμή της ζωής μου έμεινα μόνη μου, χωρίς φίλους, οικογένεια μόνο εγώ και η αγάπη μου. Δεν ήθελα να πιστέψω τα λόγια του αλλά δε μου άφησε περιθώριο να τα αμφισβητήσω. Μου μίλησε σκληρά και είπε λόγια που ποτέ δεν περίμενα ν' ακούσω απ΄το στόμα του.
Πίστευα πως με αγαπούσε. Ένιωθε όπως και εγώ ευτυχισμένος με την αγάπη μας. Ένιωθα πως ότι μου έλεγε το εννοούσε. Βαθιά μέσα μου ήξερα πως ότι αισθανόταν δεν ήταν κάτι που δεν ίσχυε.
Μ' αγαπούσε και με ήθελε στην ζωή του αλλά πίστευε πως δε μπορούμε πάντα να έχουμε ότι θέλουμε. Εγώ πάλι πίστευα πως ότι θέλουμε απ΄τη ζωή μας μπορούμε να πολεμήσουμε και να το καταχτήσουμε αλλά ήμασταν άλλοι χαρακτήρες.
Μου είπε να χωρίσουμε, να πάψω ν' αισθάνομαι αγάπη γι' αυτόν και  ποτέ να μη τον ενοχλήσω ξανά και έφυγε όπως ήρθε χωρίς ένα αντίο χωρίς ένα σ΄αγαπώ πάρα μόνο σκληρά λόγια.
Έμεινα βουβή εκεί που με άφησε και σκεφτόμουνα τα λόγια του. Προσπαθούσα να του δώσω δίκιο και αναρωτιόμουνα γιατί είχα κάνει τόσα λάθοι και τον είχα διώξει από κοντά μου. Δε μπορούσα να μιλήσω παρόλο που ήθελα να φωνάξω πως τον αγαπάω και μακριά του δεν μπορώ να ζήσω.
Κουλουριάστηκα στον καναπέ και προσπάθησα να κοιμηθώ. Άκουγα συνέχεια τα λόγια του και τα δάκρυα δε με άφηναν να δω καθαρά την κατάσταση. Σηκώθηκα έγραψα ένα γράμμα γι΄αυτόν και έφυγα μακριά. Δε μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτόν ούτε ένα λεπτό ...


Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας

Φιλάκια ...

Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

Έθιμα από το νησί που λατρεύω ...

Γεια σας ...
Πότε γελάει και πότε κλαίει και ο Απρίλης
και ταιριάζει για τις μέρες που έρχονται.
Εγώ συνεχίζω τις βόλτες μου στην θάλασσα.



Το νησί που λατρεύω η Λέσβο έχει πολύ όμορφα έθιμα 
για το Πάσχα και έτσι θέλησα να σας τα αναφέρω:

Η κάθοδος του Χριστού στον Άδη: 

Σε αρκετούς ναούς του νησιού, όπως στον Αγ. Θεράποντα στο κέντρο της Μυτιλήνης, γίνεται η αναπαράσταση της Καθόδου του Χριστού στον Άδη, ένα έθιμο που έρχεται από τις Βυζαντινές εποχές. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Χριστός λίγο πριν αναστηθεί, κατέβηκε στον Άδη για να χαρίσει φως και αιώνια ζωή στους νεκρούς Έτσι, τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου, όταν όλη η πομπή με τους ιερείς και τον υπόλοιπο κόσμο, έχουν γιορτάσει την Ανάσταση στο προαύλιο του ναού και πρόκειται να επιστρέψουν στο ναό, διαδραματίζονται τα ακόλουθα: Κλείνει η κεντρική πύλη του ναού και στο προαύλιό του μένει όλη η πομπή με τον επικεφαλής κληρικό, ενώ μέσα στο ναό στέκεται κάποιος (συνήθως ένας ψάλτης). Ο επικεφαλής κληρικός αναπαριστά το Χριστό, ενώ ο άλλος αναπαριστά τον Αδη και γίνεται ένας διάλογος, ώστε να ανοιχτεί η πύλη του ναού. Με το που ανοίγει η πύλη, ο επικεφαλής κληρικός και όλη η πομπή μπαίνουν ορμητικά στο ναό, ψάλλοντας όλοι μαζί δυνατά το «Χριστός Ανέστη». Ένα συγκινητικό έθιμο που καθηλώνει τους πιστούς.

Οι κούνιες:

Το Πάσχα συνηθίζουνε να φτιάχνουν κούνιες με σκοινιά που δένουν ψηλά στα κλαριά των δέντρων. Παλιά, οι νέοι έφτιαχναν μια κούνια σε κάθε γειτονιά και κουνούσαν όλους όσοι κάθονταν και περίμεναν στη σειρά τραγουδώντας τραγούδια «της κούνιας». Για αντάλλαγμα, δέχονταν λαμπριάτικα κουλούρια. Όποια από αυτά τα κρέμαγαν στην κούνια. Στο τέλος η κούνια κατέληγε ολοστόλιστη. Tο παιχνίδι αυτό, ιδιαίτερα αγαπητό στα παιδιά, κράταγε ως της Αναλήψεως. Στο Πολιχνίτο και στην Kλειού ακόμα και σήμερα οι κούνιες της Λαμπροδευτέρας συγκεντρώνουν όλο τον κοριτσόκοσμο. Στη Καλλονή, την Λαμπροτρίτη οι κάτοικοι πήγαιναν στο εκκλησάκι του Χριστού στο Μετόχι και αναβίωναν το έθιμο της κούνιας ενώ από την κοσμοσυρροή, έπρεπε να περιμένεις ώρες ώσπου να έρθει η σειρά σου να ανέβεις.


12 σταυρουδάκια, όπως τα Ευαγγέλια:


Στην Αγιασό, έπειτα από κάθε Ευαγγέλιο, οι κάτοικοι, έφτιαχναν με το κερί ένα σταυρό και μετά την εκκλησία την τελευταία μέρα, κόλλαγαν τα 12 σταυρουδάκια στο σπίτι, σε διάφορα σημεία, για να ψοφάνε οι κοριοί και οι ψύλλοι.
Ο Επιτάφιος:
Την Μ. Πέμπτη, τα νεαρά κορίτσια, μετά τη λειτουργία ξημέρωναν τον Χριστό, στολίζοντας παράλληλα τον Επιτάφια ενώ ψάλλουν το μοιρολόγι της Παναγιάς, μεγάλο θρησκευτικό τραγούδι που ιστορεί τη σταύρωση του Ιησού και εκφράζει τον πόνο της Αγίας του Μητέρας. Μετά, αρχίζει η συρροή του κόσμου και το προσκύνημα του Επιταφίου. Παρθένες με κάνιστρα γεμάτα λεμονόφυλλα, ή τριαντάφυλλα στέκονται κοντά του και ραίνουν με μύρα το νεκρό Ιησού. Οι προσκυνητές, προπάντων γυναίκες και παιδιά αφού φιληθούν, περνούν κάτω από τον Επιτάφιο, «για να τους πιάσει η χάρη» όπως λένε. Όταν νυχτώσει αρχίζει η ακολουθία και η περιφορά του Επιταφίου. Η πομπή σχηματίζεται από τα Εξαπτέρυγα και το Σταυρό μπροστά , τον Επιτάφιο και τους ιερείς πιο πίσω. Ο κόσμος που ακολουθεί κρατάει στα χέρια αναμμένες λαμπάδες. Κατά διαστήματα η πομπή σταματά σε πλατείες και σταυροδρόμια και εκεί οι ιερείς ψάλλουν δεήσεις. Τα λουλούδια του Επιτάφιου ονομάζονται χριστολούλουδα και στη Μυτιλήνη, μόλις τελειώσει η περιφορά, αρπάζουν τα λουλούδια επειδή θεωρούν ότι τα κλεμμένα έχουν θαυματουργικές ιδιότητες. Με αυτά ανακουφίζουν τον πονοκέφαλο, ενώ οι ναυτικοί τα ρίχνουν στη θάλασσα για να την ηρεμήσουν.
Δάφνες με πανάκια:
Τα παιδιά, μετά την εκκλησία, την Κυριακή της Ανάστασης, στόλιζαν ένα δεμάτι από κλαδιά δάφνης με κόκκινα ή πράσινα πανάκια από καινούργιο φουστάνι, κρεμούσαν κι ένα κουδούνι και καθώς πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι ψάλλοντας και λέγοντας εξορκισμούς για τους ψύλλους και τα ποντίκια, έδιναν και ένα κλαράκι δάφνης στη νοικοκυρά. Στο τέλος ζητούσαν και το χάρισμά τους: «Χρόνια πολλά, εν ονόματι Κυρίου, δό μ’ τ’ αυγό να φύγω».
Οι κουκούρες:
Ένα από τα σπουδαιότερα έθιμα που αναβιώνετε ανελλιπώς μέχρι τις μέρες μας είναι οι κουκούρες.  Σε πολλές περιοχές του νησιού, οι νέοι κάθε χωριού από τις απόκριες και μετά αρχίζουν να μαζεύουν μεγάλους κορμούς δέντρων και ξερά κλαδιά, τα οποία το Σάββατο της Αναστάσεως τα στοιβάζουν στην πλατεία του χωριού. Στην κορυφή της κουκούρας, όπως ονομάζεται ο σωρός με τα ξύλα, στήνουν τον Ιούδα και βάζουν φωτιά. Το κάψιμο του Ιούδα, συμβολίζει την τιμωρία του για την προδοσία και οι φλόγες της φωτιάς που καίνε μέχρι το πρωί, συμβολίζουν την εξάγνιση των πιστών από τις κακές πράξεις. Το συγκεκριμένο, αποτελεί ένα έθιμο, το οποίο αναβιώνετε κάθε χρόνο, πηγαίνοντας την παράδοση από πατέρα σε γιο και προσελκύει πολλούς θεατές.
Σε άλλα μέρη, συνήθως την Λαμπροτρίτη, κρεμάνε και πάλι ένα ομοίωμα του Ιούδα από ένα κοντάρι και του βάζουν φωτιά.
Παραδοσιακά φαγητά:
Το Σάββατο του Λαζάρου οι γυναίκες της Λέσβου, φτιάχνουν τα Λαζαράκια, μικρά γλυκά ψωμάκια σε σχήμα ανθρώπου γεμισμένα με σταφίδες. Tην Kυριακή των Bαΐων έχουν ως έθιμο να τρώνε ψάρια. Τη Μεγάλη Πέμπτη σε κάθε σπίτι οι νοικοκυρές βάφουν κόκκινα τα αυγά και φτιάχνουν τα γλυκά των ημερών, που είναι κουλούρια και τσουρέκια. Το Μεγάλο Σάββατο προετοιμάζουν το φαγητό που θα φάνε το βράδυ μετά την Aνάσταση. Το καθιερωμένο φαγητό που τρώνε το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ είναι η μαγειρίτσα. Τα πασχαλινά φαγητά για τους Λέσβιους είναι το αρνί γεμιστό ψημένο στο φούρνο και ο οβελίας. Οι ντόπιες μαγείρισσες, τηρούν τις δικές τους παραδόσεις όπου το έθιμο θέλει κατσίκι γεμιστό στο φούρνο με ρύζι, πράσινα αρωματικά μυρωδικά και μερικές φορές συκώτι και εντόσθια.

Πως σας φαίνονται τα έθιμα;

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλιά σας.

Φιλάκια ...

Τετάρτη 5 Απριλίου 2017

Στο λέω ειλικρινά ...

Γεια σας ...
Οι μέρες του Απρίλη συνεχίζονται 
μαζί με τις βόλτες στην θάλασσα.


Λίγες μέρες πριν έγραψα κάτι
με τίτλο: Στο λέω ειλικρινά.
Σας το παραθέτω μαζί με την οπτικοποιησή του.



Ευτυχία είναι να βρίσκομαι
στη γλυκιά σου αγκαλιά
να γεύομαι τα φιλιά σου
εγώ μόνο εγώ.

Δε μπορώ χωρίς εσένα
ούτε ένα λεπτό
είσαι ότι ομορφότερο εχω
στο λέω ειλικρινά.

Αλήθεια σου λέω μωρό μου
δε μπορώ χωρίς εσένα
και δε θέλω να είμαι μόνη μου
χωρίς εσένα.


Πως σας φαίνεται;


Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλιά σας.

Φιλάκια ...

Δευτέρα 3 Απριλίου 2017

Ακριβή κληρονομιά ...

Γεια σας ...
Ο Απρίλης είναι εδώ και εγώ 
συνεχίζω τις βόλτες μου στην θάλασσα.


Ακόμα ένα βιβλίο διάβασα και αυτή την εβδομάδα.
Ήταν το Ακριβή Κληρονομιά
του Όμηρου Αβραμίδη 
από τις εκδόσεις Ωκεανίδα.

Αποτέλεσμα εικόνας για ακριβη κληρονομια

Λϊγα λόγια για το βιβλίο ακολουθούν:

Ένα χαμόσπιτο και δίπλα του μια πολυτελής βίλα. Στο χαμόσπιτο μεγάλωνε ένα εξάχρονο αγόρι. Ο Βασίλης. Στη βίλα ένα εξάχρονο κορίτσι. Η Ελίζα. Μεγάλωσαν και χάθηκαν. Στη ζωή του ο Βασίλης είχε μάθει να δίνει. Η Ελίζα είχε μάθει να παίρνει. Στην πορεία ο Βασίλης γινόταν όλο και πιο πλούσιος. Η Ελίζα όλο και πιο φτωχή. Οταν η μοίρα τούς ξανάφερε σ' επαφή, εκείνος ήταν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, εκείνη πάμφτωχη κι εγκαταλειμμένη από τον άντρα της. Ο Βασίλης έτρεξε να τη βοηθήσει, και τότε ένιωσε να ξυπνά μέσα του η παλιά, κρυφή, ανομολόγητη αγάπη που είχε πάντα για την παλιά του γειτονοπούλα. Ανάμεσα στο Βασίλη και την Ελίζα, ένα τρίτο πρόσωπο κρατάει την ανάσα του και καρδιοχτυπά. Είναι η Λουκία, η μέλλουσα γυναίκα του Βασίλη.

΄
Όποιος δε το έχει διαβάσει το συστήνω ανεπιφύλακτα.


Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Σάββατο 1 Απριλίου 2017

Πρωταπριλιά καλό μήνα...

Γεια σας ...
Ο Απρίλιος είναι εδώ και εγώ εύχομαι σε όλους καλό μήνα
από την θάλασσα που λατρεύω.





Καλοσωρίζω αυτό τον μήνα 
με ένα τραγούδι που λατρεύω.



Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...