Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Πάει ο ήλιος ...

Γεια σας ...
Ο καιρός σιγά σιγά χειμωνιάζει
αλλά τις βόλτες στην θάλασσα 
δε τις αφήνω ...


Μεγάλη μέρα η σημερινή.
Οι Έλληνες είπαμε ΟΧΙ
στους Ιταλούς.

Εγώ για την σημερινή μέρα θέλω να 
βάλω ένα τραγούδι ιδανικό γι' αυτή την ημέρα
που δε το ήξερα μέχρι πρότινος.



Τι γύρευες στ’ αλβανικό βουνό,
μονάκριβε νησιώτη;
Και λαβωμένο κλαίει το δειλινό
την ακριβή σου νιότη...

Πάει ο ήλιος, πάει κι η Αμοργός,
στα μάτια του νυχτώνει.
Κι ο έφεδρος ανθυπολοχαγός
κοιμάται μες στο χιόνι.

Τα χρόνια σου καπνός τα παιδικά,
ανάσα η εφηβεία.
Στον τοίχο ματωμένα ιδανικά
μετάλλια και βραβεία...

Πάει ο ήλιος, πάει κι η Αμοργός,
στα μάτια του νυχτώνει.
Κι ο έφεδρος ανθυπολοχαγός
κοιμάται μες στο χιόνι.

Αυτά για σήμερα.

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Κατακλυσμός παντού ...

Γεια σας ...
Εικόνες βιβλικής καταστροφής έζησα εχθές 
από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ.
Η βροχή ήταν καταρακτώδες
και όλοι οι δρόμοι είχανε γίνει ποτάμια.
Όμως η μέρα δε ξεκίνησε έτσι για μένα.
Με την καθιερωμένη μου βόλτα στην θάλασσα
άρχισε τόσο όμορφα.


Όμως μετά το μεσημέρι όλα άλλαξαν.
Η βροχή ξεκίνσε και δεν σταματούσε με τίποτα.
Οι δρόμοι μετατράπηκαν σε ποτάμια 
και κανένας πεζός δε μπορούσε να
κυκλοφορήσει.

Εγώ πήγα την Μαρκέλλα στο φροντιστήριο
και μέχρι να φτάσουμε ήμασταν μούσκεμα.

Κατευθείαν ξεκίνησα για το σχολείο του Άγγελου
όπου η βροχή άρχισε να δυναμώνει περισσότερο.

Φτάνοντας εκεί τα ποτάμια ήταν μεγαλύτερα
και αφού περίμενα λίγο μήπως σταματήσει η βροχή
ξεκίνησα για το σπίτι με τον Άγγελο να κλαίει συνέχεια.

Τα ποτάμια συνεχίζονταν παντού
και εγώ να προσπαθώ να μη ριψοκινδυνεύσουμε.

Μέχρι να φτάσουμε σπίτι ήμασταν μούσκεμα μέχρι το κόκαλο.
Στο σπίτι αλλάξαμε και κάτσαμε να δούμε τη βροχή
από την μπαλκονόπορτα.



Στις ειδήσεις είδαμε τον χαμό που υπήρχε παντού
και πραγματικά φοβήθηκα που δεν πάθαμε τίποτα
με όλα αυτά που έκουγα.

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Έρωτας σαν βροχή ...

Γεια σας ...
Όσο η ζέστη συνεχίζεται 
εγώ δε παύω να πηγαίνω στην θάλασσα.


Σήμερα λέω να σας ταξιδέψω σε ένα μέρος μαγικό.

Ένα νησί που όποτε πάω το λατρεύω μέσα από 
ένα βιβλίο.

book

Η Κέρκυρα μέσα από το βιβλίο της Λένας Μαντά
"Έρωτας σαν βροχή" από τις εκδόσεις Ψυχογιός
μας δίνει όμορφες εικόνες από αυτό το όμορφο νησί.

Λίγα λόγια για το βιβλίο ακολουθούν:

Κλαίλια… Ένα όνομα-σταθμός στη ζωή της. Η μητέρα της λάτρεψε την ηρωίδα του Ξενόπουλου και της έδωσε, λίγο προτού φύγει από τη ζωή, το όνομά της. Μαζί όμως της δώρισε χωρίς να το θέλει και τη μοίρα της λαμπερής κοντεσίνας. Υπήρχε και για κείνην ένας Παύλος∙ βαθιά, απόλυτα ερωτευμένος∙ για μια ζωή. Αλλά η Κλαίλια ήθελε να γνωρίσει τον έρωτα όπως ζωντάνευε μέσα στις σελίδες των βιβλίων. Και βρήκε τον Ντένη της στο πρόσωπο του Νικηφόρου. Χρόνια μετά, μόνη και κλεισμένη στον εαυτό της, ανάμεσα σε βράχια και σπασμένα όστρακα, εξακολουθεί να ζει παρέα με θύμησες που πληγώνουν και επιθυμίες που κοιμούνται. Μα ξαφνικά ένα μικρό κορίτσι μπαίνει στη ζωή της. Και… τι παράξενο… έχουν το ίδιο όνομα!
Μια ιστορία ρομαντική, όπως τα τρυφερά κοριτσίστικα όνειρα. Μια γυναίκα που αναδύεται από το σκοτεινό πέλαγος του έρωτα, για να αντικρίσει, ώριμη πια, τον εκτυφλωτικό ήλιο της αγάπης!

Όποιος δε το έχει διαβάσει το συστήνω ανεπιφύλακτα.

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...


Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Ανάσα της αυγής ...

Γεια σας ...
Ζεστούλα ακόμα και ...
η θάλασσα η πρώτη μου προτεραιότητα.


Λατρεύω ακόμα να την κοιτάω και ...
να αισθάνομαι πως μου μιλάει.

Κοιταζοντάς την έγραψα κάτι.
Τίτλος του:
Ανάσα της αυγής …


Ανάσα της αυγής
στα χείλη μου σε νιώθω
το φιλί σου γεύομαι
στη καρδιά σε κουβαλάω.

Να φύγεις δεν θέλω από κοντά μου
δεν θέλω να μου λείψει η αγκαλιά σου
τα χείλη σου θέλω να γεύομαι
στην καρδιά σου να βρίσκομαι.

Να μην φοβάμαι να κοιμηθώ
μήπως και φύγεις μακριά μου
να υπάρχεις στην ζωή μου
κάθε στιγμή και κάθε λεπτό.

Να μου λες πως μ’ αγαπάς
να μου το δείχνεις κάθε λεπτό
με ότι τρόπο μπορείς
ανάσα της αυγής εσύ.

Γραμμένο από την καρδιά μου
και αφιερωμένο σε κάποιον που
την καρδιά μουομορφαίνει.

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Πανέμορφο με πολύ θάλασσα ...

Γεια σας ...
Οι ζεστές μέρες συνεχίζονται
και εγώ τις βόλτες μου στην θάλασσα
δε τις αφήνω.


Aφού το καλοκάιρι δε έχει φύγει ακόμα
εγώ σήμερα θα σας ξεναγήσω στο όμορφο Γαλαξείδι.

Το Γαλαξείδι (ή Γαλαξίδι), το "ευμορφοκαστρογυρισμένο" κατά το Χρονικό του Γαλαξειδίου του 1703, είναι ιστορική παραθαλάσσια κωμόπολη με 1.718 κατοίκους της περιοχής Παρνασσίδας του νομού Φωκίδας. Μέχρι το 2010 αποτελούσε έδρα ομώνυμου δήμου, ενώ από τον Ιανουάριο του 2011 συγχωνεύτηκε στο νέο δήμο Δελφών. Βρίσκεται στην Βόρεια ακτή του Κορινθιακού κόλπου στη δυτική πλευρά του κόλπου της Ιτέας και έχει χαρακτηρισθεί παραδοσιακός οικισμός από το 1978. 


Είναι από τις ελάχιστες πόλεις της Ελλάδος που έχει κρατήσει αναλλοίωτο το παραδοσιακό της χρώμα. Μάρτυρες της παλαιάς ακμής του είναι σήμερα τα αρχοντικά, το τέμπλο του μητροπολιτικού ναού και το ναυτικό μουσείο που δίνουν μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και περιέχουν στοιχεία για την ιστορία και την λαμπρή εμπορική δραστηριότητα των κατοίκων της για περισσότερο από δυο αιώνες. 



Το 1790 ήταν ένα από τα πολυσύχναστα ελληνικά λιμάνια, πύλη της κεντρικής Στερεάς για τις εμπορικές συναλλαγές με την Πελοπόννησο και σταθμός αποθήκευσης και διακίνησης προϊόντων. Στην περίοδο της ιστιοφόρου ναυτιλίας ήταν πασίγνωστο για τον μεγάλο στόλο, τον πλούτο και τη ναυτική ικανότητα των κατοίκων του. Τα περίφημα γαλαξιδιώτικα ιστιοφόρα, με ιδιαίτερα ναυπηγικά χαρακτηριστικά, εκτελούσαν μεταφορές και εμπόριο σε όλα τα λιμάνια της Μεσογείου και οι Γαλαξιδιώτες εφοπλιστές διατηρούσαν ναυτικές επιχειρήσεις με ανεπτυγμένη οικονομική αντίληψη, όπως σύστημα ναυτικής αυτασφάλισης μεταξύ τους, ναυπηγεία κ.α.

Η ονομασία Γαλαξείδι πρωτοεμφανίστηκε στο χρονικό διάστημα μεταξύ 6ου και 9ου αιώνα μ.Χ. Υπάρχουν πολλές εκδοχές σχετικά με την προέλευση του ονόματος. Οι γλωσσολογικές μελέτες συγκλίνουν στην άποψη ότι το τοπωνύμιο προέρχεται από το μεσαιωνικό φυτωνύμιο γαλατσίδα (ποώδες φυτό που αφθονεί στην περιοχή), το οποίο ανάγεται στον μεταγενέστερο τύπο γαλακτίς, -ίδος


Ο περιηγητής Dodwell ισχυρίστηκε ότι η ονομασία προερχόταν από τις λέξεις γάλα και οξώδης («όμοιος με το όξος, ξινός»). Δεν ευσταθεί μορφολογικά η άποψη ότι προέρχεται από τις λέξεις γάλα και ιξός (από τον γαλακτώδη παχύρρευστο κολλώδη χυμό που εκρέει, όταν τραυματιστεί ο κορμός του). Διαδεδομένη είναι η άποψη ότι το τοπωνύμιο προέρχεται από την οικογένεια Γαλαξείδη που είχε εκτάσεις στην περιοχή. 


Εικάζεται μάλιστα ότι ο Γαλαξείδης ήταν ο Βυζαντινός τοπάρχης του μικρού αυτού θέματος και αυτός που ανακατασκεύασε την ερειπωμένη πόλη. Στην πραγματικότητα, όμως, το επώνυμο Γαλαξείδης προέρχεται από το τοπωνύμιο Γαλαξίδι. Σχετικά με την προέλευση του ονόματος υπάρχει και ένας μύθος για μια γοργόνα, ονόματι Γάλαξα.
 

Η ανάρτηση είναι για την στήλη Kαλοκαιρινές Αποδράσεις
Μπορείτε εδώ να βρείτε πληροφορίες και να δηλώσετε συμμετοχή: http://glykia-zoi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_12.html  
 
Ιστολόγια που συμμετέχουν:  
 
  http://ekfrastite.blogspot.gr/ 
 http://delfinaki-sunset.blogspot.gr/

Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχολιά σας.
Φιλάκια ...