Παρασκευή 29 Ιουνίου 2018

Δικαίωμά μου ...

Γεια σας ...
Οι ζέστες ήρθαν ξανά και εγώ συνεχίζω τις βόλτες μου
στην θάλασσα.



 Καιρό είχα να γράψω κάτι και να το οπτικοποιήσω.
Δικαίωμά μου αφιερωμένο ...




Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια σας.

Φιλάκια ...

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018

Τόσο επίκαιρη ...

Γεια σας ...
Η βροχή δε σταματάει και εγώ ονειρεύομαι
την αγαπημένη μου θάλασσα.


Μια φράση θυμήθηκα σήμερα.
Όταν είχα πάει στη Κρήτη για διακοπές είχα πάει να επισκεφτώ τον τάφο του Νίκου Καζαντζάκη.
Στο τάφο του είδα την ακόλουθη επιγραφή:
Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος.
Πόσο επίκαιρη είναι αυτή η φράση στους καιρούς που ζούμε ...;




Αύριο είναι η τελευταία μέρα του διαγωνισμού φωτογραφίας.
Μπορείτε να ψηφίσετε εδώ.


Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...


Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018

Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης

Γεια σας ...
Ο Ιούνιος συνεχίζεται με όμορφες στιγμές στην θάλασσα.


Ένα απόσπασμα σας παραθέτω από ένα βιβλίο
που όσες φορές και να το διαβάσω το λατρεύω.
Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης
της Μάρω Βαμβουνάκη 
από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Αποτέλεσμα εικόνας για το φάντασμα της αξοδευτης αγάπης

Αν στέρηση είναι να μην έχεις αυτό που επιθυμείς, ανικανοποίητο είναι να έχεις μεν αυτό που επιθυμείς, αλλά να μη σου προσφέρει τη γεύση που περίμενες να σου προσφέρει. Η απόκτησή του να αποδεικνύεται απογοητευτική. O άνθρωπος σήμερα μαραίνεται μέσα στην εποχή του ανικανοποίητου. Κι αν, όταν στερείσαι, μπορείς να ονειρεύεσαι και να προσδοκάς, μέσα στην ανικανοποίητη καθημερινότητα και τις απανωτές απογοητεύσεις -όχι απ’ αυτά που δεν έχεις αλλά απ’ αυτά που έχεις-, δεν ξέρεις πια τι ακριβώς να επιθυμήσεις. Από παντού ακούς χείλη πικρά να συμπεραίνουν πως δεν υπάρχει συναίσθημα, δεν υπάρχει φιλία, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, αξίες, φιλότιμο. Οι άνθρωποι παραπονιούνται πως δεν τους αγαπούν. Είναι εξάρτηση να περιμένεις από τους άλλους να σου χαρίσουν την αγάπη. Η αγάπη όντως είναι η μεγάλη πλήρωση της ύπαρξης, αλλά μόνο όταν πρόκειται για αγάπη που δίνεις. Όσο κι αν αγαπιέσαι, το ανικανοποίητο θα επιμένει ζοφώδες στην καρδιά, αν αυτή η καρδιά δεν μπορεί να αγαπήσει. Γεμίζουμε μονάχα απ’ την αγάπη που εμείς δίνουμε, από την πίστη που ασκούμε, από όσα δικά μας χαρίζουμε. Ακόμη κι η ψυχή διά της απωλείας της κερδίζεται. Είναι μοίρα ή ελεύθερη επιλογή η ικανότητά μας στο συναίσθημα; Πρέπει να είναι ελεύθερη επιλογή, γι’ αυτό και η καρδιά είναι διαρκώς θυμωμένη με τον μίζερο εαυτό μας που τη στενεύει. Κι αν είναι δύσκολο να βρίσκουμε αγάπες, είναι πολύ πιο δύσκολο να αγαπάμε· προϋποθέτει μεταστροφή της εγωιστικά εκπαιδευμένης προσωπικότητάς μας κάτι τέτοιο. Όσο την αρνούμαστε τη μεταμόρφωση, η επιδημία της ανίας και της κατάθλιψης εξαπλώνεται, σαν φάντασμα στοιχειώνει τη ζωή μας. Λέγεται πως: "Μελαγχολία είναι η αξόδευτη αγάπη…"


Όποιος θέλει μπορεί να ψηφίσει τις φωτος από τον διαγωνισμό φωτογραφίας
ψηφίζοντας εδώ.

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια σας.

Φιλάκια ...

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2018

Ένα τραγούδι ...

Γεια σας ...
Ένα τριήμερο για να γεμίσω τις μπαταρίες μου
με κάνει ευτυχισμένη που βρίσκομαι τόσο κοντά στην θάλασσα.


Ένα τραγούδι θέλω ν' ακούσω τώρα 
που λατρεύω και μου θυμίζει τον αγαπημένο μήνα.


Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλιά σας.

Φιλάκια ...

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2018

Ο άγιος Θεράπων ...

Γεια σας ...
Ο Ιούνιος με τις ζέστες του συνεχίζεται με βόλτες στην θάλασσα
και όχι μόνο.


Ένα αφιέρωμα θα κάνω σήμερα στον Άγιο Θεράπων.
Αποτέλεσμα εικόνας για αγιος θεραπων απο την κυπρο

Από που καταγόταν ο Άγιος Θεράπων δεν το γνωρίζουμε με βεβαιότητα. Κατ' άλλους καταγόταν από την Ανατολή, «ἐκ τῆς Ἑῴας» όπως σημειώνει ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης και κατ' άλλους «ἐκ τῆς τῶν Ἀλαμάνων χώρας», δηλαδή από περιοχή της σημερινής Γερμανίας.

Τον ακριβή χρόνο της γεννήσεως του τον αγνοούμε παντελώς. Από πληροφορίες που μας παρέχουν τα διάφορα συναξάρια, όπως π.χ. η δράση του κατά της αίρεσης του θεοπασχητισμού και της εικονομαχίας, μας επιτρέπουν να συμπεράνουμε πως ο Άγιος Θεράποντας έζησε τον 7ο ή αρχές του 8ου μ.Χ. αιώνα, όχι όμως μετά το 740 μ.Χ., ημερομηνία που κοιμήθηκε ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης, ο Ιεροσολυμίτης, ο οποίος - πιθανότατα κατά το τέλος της ζωής του - εκφώνησε θαυμάσιο εγκωμιαστικό λόγο προς τιμή του Αγίου Θεράποντος.

Η αγιογραφία μας, τον ιστορεί ότι άνηκε στην τάξη των μοναχών, εκείνων πού απαρνούνται στ' αλήθεια το δικό τους θέλημα και κουβαλάνε ευχάριστα το σταυρό του Κυρίου.

Η παράδοση, αναφέρει ότι ο Θεράπων έζησε ένα διάστημα στα Ιεροσόλυμα και στην συνέχεια έγινε επίσκοπος Κιτίου στην Κύπρο. Εκεί, συνέχισε να τελεί θαύματα και να ποιμαίνει τον λαό μέχρι που τελείωσε μαρτυρικά η ζωή του, όταν τον κατέσφαξαν πάνω στην Αγία Τράπεζα την ώρα που λειτουργούσε Άραβες πειρατές.

Το τίμιο λείψανο του, μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, αρχικά στον Ναό της Θεοτόκου στις Βλαχέρνες και στην συνέχεια σε ναό που έφερε το όνομα του. Σήμερα, εντός των τειχών της Κωνσταντινούπολης, υπάρχει μικρό εκκλησάκι-προσκύνημα, όπου αναβλύζει μύρο και πραγματοποιεί θαύματα, σ' αυτούς που προστρέχουν σ' αυτό με ειλικρινή πίστη.

Άγια λείψανα του Αγίου Θεράποντος φυλάσσονται στην Κοινοβιακή Ιερά Μονή Ζωγράφου του Αγίου Όρους, στον Ιερό Ναό Αγίου Θεράποντος Ζωγράφου Αθηνών και στον Ιερό Ναό του στην Μυτιλήνη.

Ακολουθία του Αγίου συνέγραψε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και επιδιορθώθηκε το 1785 μ.Χ. από τον αρχιδιάκονο Αγάπιο τον Πάριο.

Ένα από τα πολλά θαύματα του Αγίου Θεράπων είναι και το εξής: Όταν βρισκόταν στα Ιεροσόλυμα, συνάντησε μια Εβραία που έκλαιγε γοερά, καθώς πήγαινε να ενταφιάσει το νεκρό γιό της. Μόλις την είδε ο Άγιος, τη λυπήθηκε και προσευχόμενος στον Κύριο ανέστησε το νεκρό παιδί της. Ύστερα από αυτό, μάνα και γιός, αφού ευχαρίστησαν τον Θεό και τον Άγιο Θεράποντα, βαπτίστηκαν Χριστιανοί.

Θεράπων: Προέλευση από τα Ελληνικά
📝  Πιθανή Ετυμολογία / Τι σημαίνει: "Αυτός που φροντίζει για κάποιον, αυτός που επιδίδεται σε κάτι με ζήλο", αβέβαιης ετυμολογίας. Ίσως προέρχεται από τη λέξη θεράπνη που σημαίνει "κατοικία, διαμονή" ή τη χαιτταϊκή λέξη tarpan που σημαίνει "ακόλουθος, υπηρέτης με μισθό".
Γιορτάζει στις  14 Μαΐου


Όποιος θέλει μπορεί να ψηφίσει τις φωτος από τον διαγωνισμό φωτογραφίας
ψηφίζοντας εδώ.

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια σας.

Φιλάκια ...

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2018

Επάγγελμα πόρνη ...

Γεια σας ...
Τα σχολεία τελείωσαν και τώρα με την παρέα της Μαρκέλλας και του Άγγελου
συνεχίζω τις βόλτες μου στην θάλασσα.


Ένα απόσπασμα ακολουθεί από ένα βιβλίο που διάβασα πρόσφατα.
Αυτό είναι το  Επάγγελμα πόρνη  της Λίλης Ζωγράφου.


” Μην ακούω ανοησίες για ερωτική αιωνιότητα. Κάθε ομορφιά είναι αιωνιότητα. Ό,τι βλέπω, ό,τι ακούω, ό,τι αγγίζω, χώμα, αέρας, φως, είναι μέρος της αιωνιότητας. Αιωνιότητα δεν είναι ό,τι αντέχει στο χρόνο – γιατί τότε θα’χαν τα πρωτεία οι πολυκατοικίες και οι ουρανοξύστες – αλλά ό,τι σφραγίζει μια στιγμή ανεπανάληπτα. Ο ερωτικός σπασμός είναι μια αιωνιότητα, κι ας μην αποτυπώνεται πουθενά αυτός ”


Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλιά σας.

Φιλάκια ...

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018

Ένα τραγούδι ακόμα ...

Γεια σας ...
Ο Ιούνιος συνεχίζεται με τα σχολεία που έκλεισαν σήμερα
με βόλτες στην θάλασσα.


Ένα τραγούδι που τραγούδησε η κόρη μου εχθές μαζί με την τάξη της
πριν αποχαιρετήσει το δημοτικό.



Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλιά σας.

Φιλάκια ...

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2018

Χρόνια σου πολλά μπαμπακούλη ...

Γεια σας ...
Μια γιορτινή μέρα ξημέρωσε μια που ο μπαμπάς μου έχει σήμερα γιορτή
και θέλω να του ευχηθώ χρόνια πολλά
από την θάλασσα που λατρεύω.


Μ' ένα τραγούδι που αγαπώ  θα του ευχηθώ.


Όποιος θέλει μπορεί να πάρει μέρος στον διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα Το Καλοκαίρι.






Πληροφορίες εδώ
Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια σας.

Φιλάκια ...

Σάββατο 9 Ιουνίου 2018

Στα Αμπελάκια Σαλαμίνας ...

Γεια σας...
Ο Ιούνιος συνεχίζει με αρκετή ζέστη 
και όμορφες βόλτες στην θάλασσα.




Σήμερα με τις καλοκαιρινές αποδράσεις

θα ταξιδέψουμε στη Σαλαμίνα και πιο ειδικά στα Αμπελάκια.



Τα Αμπελάκια είναι παράλια κωμόπολη του Δήμου Σαλαμίνας. Είναι χτισμένα στην ανατολική ακτή του νησιού Σαλαμίνα, μεταξύ του ακρωτηρίου Πούντα στα βόρεια και της απέναντι προεξοχής της βόρειας ακτής της χερσονήσου κυνόσουρας, στο ομώνυμο όρμο και λιμάνι του νησιού.
Η αρχική ονομασία του οικισμού ήταν Αμπελάκι λόγω του μεγάλου αριθμού αμπελιών. Πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μετονομάζεται στο σημερινό της όνομα. Φαίνεται να υπάρχει σύγχυση για το αν τα Αμπελάκια ονομάστηκαν την δεκαετία του 1950 σε Φοίνιξ, αφού ο οικισμός που μετονομάστηκε ήταν ο Προσφυγικός Οικισμός Αμπελακίων, που συστάθηκε μετά την Μικρασιατική Καταστροφή.

Τα αξιοθέατα ακολουθούν:



Το Ναϊδριο Άγιου Πέτρου : Πρόκειται για ένα σταυρεπίστεγο ναϊδριο απλού ρυθμού του 16ου αιώνα. Συνδέεται χρονολογικά με την εγκατάσταση των Αρβανιτών εποίκων της Αργοναυπλίας στα τέλη του παραπάνω αιώνα. Βρισκόταν έξω από τα όρια της πόλης του Αμπελακίου. Σήμερα οι άναρχη οικιστική δόμηση το έχει περιβάλει με πολλές οικίες. Είναι χτισμένος με διάσπαρτα αρχιτεκτονικά μέλη που αφθονούσαν άλλοτε στο Αμπελάκι.

Η Υπαπαντούλα : Πρόκειται για μία απλή εκκλησία με δίρριχτη στέγη. Πιθανότατα είναι χτισμένη το 17ο αιώνα. Σε αυτό το εκκλησάκι μετάλαβε λίγο πριν ξεψυχήσει ο Καραϊσκάκης το 1827. Είναι χτισμένη πάνω σε ερείπια πιθανότατα Ρωμαϊκού χτίσματος.


Ο Τύμβος των Σαλαμινομάχων : Ανασκαφές που έγιναν στο χώρο του ακρωτηρίου της Κυνόσουρας έδειξαν ότι υπάρχει τύμβος ο οποίος ανήκει στους νεκρούς της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας (480 π.Χ.). Ο αρχαιολογικός χώρος του Τύμβου της Κυνόσουρας είναι σημαντικής αρχαιολογικής σημασίας μια και βρίσκονται πάνω σε αυτόν πάρα πολλά ερείπια και θεμελιώσεις 

Η ανάρτηση είναι για την στήλη Kαλοκαιρινές Αποδράσεις



Μπορείτε εδώ να βρείτε πληροφορίες και να δηλώσετε συμμετοχή:

http://glykia-zoi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_12.html 

Ιστολόγια που συμμετέχουν:
http://ekfrastite.blogspot.gr/ 




Όποιος θέλει μπορεί να πάρει μέρος στον διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα Το Καλοκαίρι.



Πληροφορίες εδώ



Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχολιά σας.



Φιλάκια ...

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2018

Μακριά στην Ισπανία ...

Γεια σας ...
Ο Ιούνιος συνεχίζει με αρκετή ζέστη και όμορφες βόλτες στην θάλασσα.



Στη γιορτή των κατηχητικών ο Άγγελος τραγούδησε το παρακάτω τραγούδι: 




Μακριά στην Ισπανία, όοοολε
Που χει ψηλά βουνά
και θάλασσα πλατιά
ο ήλιος λαμπερός
και το κρασί γλυκό
κιθάρες τραγουδούν
και τα πουλιά πετούν
Μακριά στην Ισπανία, όοοοοοοολε!


Δε είναι πολύ όμορφο τραγούδι;


Όποιος θέλει μπορεί να πάρει μέρος στον διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα Το Καλοκαίρι.



Πληροφορίες εδώ 



Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια σας.

Φιλάκια ...

Κυριακή 3 Ιουνίου 2018

Στον Πόρο ...

Γεια σας ...
Το καλοκαίρι ξεκίνησε και είναι μοναδικό
και εγώ συνεχίζω τις βόλτες μου στην θάλασσα.


Σήμερα με τις καλοκαιρινές αποδράσεις
θα ταξιδέψουμε στον μαγευτικό Πόρο.



Γραφικός, ήρεμος αλλά και κοσμικός ο Πόρος είναι χτισμένος αμφιθεατρικά πάνω σε δύο λόφους.
Το πλοίο περνάει το στενό. Στα αριστερά η Κοιμωμένη, οι βουνοκορφές των Μεθάνων, οι γραμμές της γυναίκας, πλαγιασμένης, πάντα «όρθιας» για τους ναυτικούς. Οι βράχοι δεξιά και αριστερά χρωματισμένοι με κόκκινο από το χώμα, πράσινο από φουντώματα ανθισμένων θυμαριών και άσπρο από το φάρο του στενού. Και το βαπόρι μπαίνει στη γωνιά του «Βοσπόρου», η θάλασσα γίνεται λίμνη, σε έναν ορίζοντα κλεισμένο από παντού. Δεξιά τα βουνά της Τροιζήνας, πιο πέρα ο Γαλατάς, περιβόλια και δάση λεμονιών. Και μπροστά ο σπιτοσκεπασμένος λόφος, ο Πόρος.



 Από μακριά, σε απογευματινή ώρα, η πόλη μοιάζει άσπρη, σαν τα σπίτια των Κυκλάδων, σε αντίθεση με τους σκούρους ηφαιστειογενείς βράχους. Όταν πλησιάσεις κερδίζει χρώματα, γίνεται ροζ, άσπρη, γαλάζια, γκρίζα. Εδώ κι εκεί ξεπετάγονται φραγκοσυκιές και στην κορυφή ο πύργος – ρολόι, σύμβολο του χρόνου και του χώρου. Οι δύο λόφοι πάνω στους οποίους η πόλη έχει χτιστεί, η μία με το σπασμένο ανεμόμυλο, η άλλη με τον πύργο ρολόι και η έκταση της αμμώδους παραλίας με το γήπεδο και τις εγκαταστάσεις της ναυτικής βάσης κάνουν το μικρό ηφαιστειογενές νησάκι, τη Σφαιρία.


 Πλησιάζοντας από μακριά δεσπόζει στην κορυφή ενός από τους δύο λόφους της Σφαιρίας, στη θέση Καστέλι, ανάμεσα στις φραγκοσυκιές και τα πεύκα. Το σήμα κατατεθέν του νησιού, το ιστορικό Ρολόι, κτίστηκε το 1927 και είναι ορατό από παντού. Οι πρώτες κατοικίες κτίσθηκαν το 1463 στην περιοχή γύρω από το Ρολόι. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν εκεί και είναι η απαραίτητη κατάληξη της βόλτας στην
πολιτεία για τη θέα που προσφέρει προς το κανάλι και τις απέναντι ακτές της Πελοποννήσου. 




Το Λιμανάκι της Αγάπης ένας πολύ ρομαντικός όρμος, όπου μπορεί κανείς να απολαύσει το πράσινο και τα γαλαζοπράσινα νερά κάνοντας μπάνιο ...κάτω από τα πεύκα!
Είναι oργανωμένη παραλία με ομπρέλες, ξαπλώστρες, τραπεζάκια και μια καντίνα, στην οποία μπορείτε να φάτε κάτι πρόχειρο, να πιείτε τον καφέ σας, παγωτά ή αναψυκτικά, ούζο, τσίπουρο, κρασί και μπύρες.


Η ανάρτηση είναι για την στήλη Kαλοκαιρινές Αποδράσεις




Μπορείτε εδώ να βρείτε πληροφορίες και να δηλώσετε συμμετοχή:

http://glykia-zoi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_12.html
Ιστολόγια που συμμετέχουν:
http://ekfrastite.blogspot.gr/ 
 http://delfinaki-sunset.blogspot.gr/
 


Όποιος θέλει μπορεί να πάρει μέρος στον διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα Το Καλοκαίρι.

 

Πληροφορίες εδώ 


Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχολιά σας.



Φιλάκια ...

Παρασκευή 1 Ιουνίου 2018

Έχει χρώμα ...

Γεια σας ...
Ο Ιούνιος ήρθε και θέλω να ευχηθώ σε όλους 
καλό μήνα και καλό καλοκαίρι
από την θάλασσα που λατρεύω.


Υποδέχομαι το καλοκαίρι με ένα απόσπασμα 
από την Αλκυόνη Παπαδάκη  Το χρώμα του Φεγγαριού.


Τι χρώμα έχει η λύπη; Ρώτησε το αστέρι την κερασιά και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου σύννεφου που περνούσε βιαστικά. Δεν άκουσες; Σε ρώτησα, τι χρώμα έχει η λύπη;

Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στην αγκαλιά της. Ένα βαθύ άγριο μπλε.

Τι χρώμα έχουν τα όνειρα;

Τα όνειρα; Τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού.

Τι χρώμα έχει η χαρά;

Το χρώμα του μεσημεριού, αστεράκι μου.

Και η μοναξιά;

Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξεδί.

Τι όμορφα που είναι τα χρώματα! Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο. Να το ρίχνεις επάνω σου όταν κρυώνεις. Το αστέρι έκλεισε τα μάτια του κι ακούμπησε στον φράχτη. Έμεινε κάμποσο εκεί και ξεκουράστηκε.
Και η αγάπη; Ξέχασα να σε ρωτήσω, τι χρώμα έχει η αγάπη;


Το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού, απάντησε το δέντρο.

Τι χρώμα έχει ο έρωτας;

Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, όταν είναι πανσέληνος.

Έτσι ε, ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, είπε το αστέρι. Κοίταξε μακριά στο κενό και δάκρυσε. 



Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια σας.

Φιλάκια ...