Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

Μαύρη μέρα ...


Γεια σας ...
Σαββάτο 8 Φεβρουαρίου 2014 ξημερωσε και φέτος.
Μια μαύρη επέτειος για τον Ολυμπιακό.
Η θάλασσα είναι η μοναδική μέρα που δε μπορεί να με γαληνέψει.




Aς θυμηθούμε λίγο τι έγινε πριν από 32 χρόνια
δηλαδή στις 8-2-81


Είκοσι ένας φίλαθλοι που βρίσκονταν στην ΘΥΡΑ - 7 έχασαν τη ζωή τους, όταν στην προσπάθειά τους να φύγουν 5 λεπτά νωρίτερα από τη λήξη του αγώνα για να μεταβούν έξω από τα αποδυτήρια της ομάδας τους και να αποθεώσουν τα ινδάλματά τους για τη θριαμβευτική νίκη 6-0 επί της ΑΕΚ, βρήκαν μπροστά τους σίδερα...

Το χρονικό της τραγωδίας
Ολοι κατέβαιναν τρέχοντας τις σκάλες και δυστυχώς οι φωνές ενθουσιασμού μετατράπηκαν σε κραυγές αγωνίας και πόνου, καθώς οι υπεύθυνοι του Σταδίου δεν είχαν μεριμνήσει να ανοίξουν τις πόρτες!
Οι πρώτοι προσπαθούσαν να φωνάξουν σε αυτούς που ακολουθούσαν κατά κύματα, αλλά μέσα στην απαράμιλλη χαρά κανείς δεν μπορούσε να ακούσει τίποτα. Ο χάρος παραμόνευε... Οι σκηνές που ακολούθησαν ήταν τραγικές. Εκατοντάδες άτομα στοιβαγμένα μπροστά σε σίδερα να ασφυκτιούν... Κανείς δεν μπορούσε να ακούσει τις κραυγές πόνου.
Αστυφύλακες, παρόντες στο... αλαλούμ που επικρατούσε, κατορθώνουν να ξηλώσουν ένα από τα τουρνικέ και να απεγκλωβίσουν κάποιους ανθρώπους.
Τα τηλεοπτικά δίκτυα, ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ μεταδίδουν το γεγονός και κάνουν έκκληση σε γιατρούς να προσέλθουν στο Τζάνειο, ώστε να ενισχύσουν τους εφημερεύοντες, αλλά και για αιμοδότες, ενώ κινητοποιείται επιπλέον προσωπικό και στο Κρατικό Πειραιώς, όπου μεταφέρονται κάποιοι βαριά τραυματισμένοι.
Χιλιάδες κόσμου μόλις πληροφορείται το συμβάν καταφθάνει στο Στάδιο Καραϊσκάκη με την ευχή να μη βρίσκεται εκεί ο δικός του άνθρωπος. H εικόνα στους γύρω δρόμους δεν θύμιζε τις άλλες Κυριακές, γιορτής και ποδοσφαίρου.
Κόσμος έτρεχε πανικόβλητος. Οι φωνές απόγνωσης όλων όσοι βρίσκονταν τριγύρω και οι σειρήνες των περιπολικών και των ασθενοφόρων, συνέθεταν ένα σκηνικό αλλοφροσύνης. Οι περαστικοί προσπαθούσαν να μεταφέρουν τους τραυματίες με οποιονδήποτε τρόπο στα πλησιέστερα νοσοκομεία.
Στο Τζάνειο φτάνει ο Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών, Δοξιάδης και οι Υφυπουργοί Τσουκαντάς και Αποστολάτος, οι οποίοι δίνουν εντολή για ακόμα μεγαλύτερη κινητοποίηση γιατρών.
Το Κέντρο Αμεσης Δράσης ζητάει από τα πληρώματα των περιπολικών και τους αστυνομικούς εθελοντές αιμοδότες να σπεύσουν στα δύο νοσοκομεία. Εκατοντάδες αστυνομικοί προσφέρουν αίμα.
Αργότερα φτάνει στο Τζάνειο και ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης Δαβάκης, ο Υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως Αχιλλέας Καραμανλής, ανώτεροι αξιωματικοί της Αστυνομίας και παράγοντες του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ.
Με εντολή του διευθυντή του ΚΑΒ, Καραβά, ζητείται να τεθεί σε επιφυλακή και το ΚΑΤ, για να δεχτεί τραυματίες που έχουν ανάγκη νευροχειρουργικής επέμβασης. Γιατροί και αιμοδότες ανταποκρίνονται στην έκκληση.
Εκατοντάδες άνθρωποι μετακινούνται από το Καραϊσκάκη έξω από τον Τζάνειο και με αγωνία ζητούν να μάθουν τα ονόματα νεκρών και τραυματιών.
Η αστυνομία μπλοκάρει το Τζάνειο, προκειμένου να απομακρυνθεί ο κόσμος από την κεντρική είσοδο για να γίνει πιο εύκολη η πρόσβαση στους γιατρούς και στους αιμοδότες. Αστυνομικοί του 7ου Αστυνομικού τμήματος αρχίζουν την πραγματογνωμοσύνη στην Θύρα 7, αναζητώντας τις αιτίες του τραγικού γεγονότος.
Στο Τζάνειο φτάνει ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης ενώ σοβαρά τραυματίες μεταφέρονται στο Γενικό Κρατικό Πειραιώς και στο ΚΑΤ. Γιατροί και νοσοκόμες βγαίνουν με ματωμένες τις μπλούζες στους διαδρόμους και φωνάζουν ονόματα τραυματιών. Αρκετοί από τους συγγενείς λιποθυμούν.
Τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα μεταδίδουν πένθιμη μουσική διακόπτοντας τα πρόγραμμά τους.
Την ίδια ώρα 300 με 400 άτομα, με άγριες διαθέσεις, προσπαθούν να μπουν στο Στάδιο Καραϊσκάκη και να βρουν τους υπεύθυνους, αλλά απομακρύνονται από τους αστυνομικούς.
Αναγνωρίζονται τα τρία πρώτα θύματα. Είναι οι Γιάννης Κανελλόπουλος, Γιάννης Διαλυνάς και Βασίλης Μάχας. Αργότερα διαπιστώθηκε ο θάνατος 16 ανθρώπων και μετά ακόμη 2 παιδιών που συμπλήρωναν τη μαύρη λίστα των 21 νεκρών.


Από τότε και μόλις το ημερολόγιο δείξει 8 Φεβρουαρίου, τα ρολόγια σταματάνε και ο χρόνος γυρίζει πίσω, σε εκείνο το θλιμμένο απόγευμα της Κυριακής, όπου 21 άτομα έχασαν τη ζωή τους για τη μεγάλη τους αγάπη, τον Ολυμπιακό.
Κάθε χρόνο στις 8 Φεβρουαρίου οι σημαίες του Ολυμπιακού κυματίζουν μεσίστιες στο Καραϊσκάκη και τελείται επιμνημόσυνη δέηση έξω από τη Θύρα 7, ενώ γίνεται προσκλητήριο νεκρών με τα ονόματά των αδικοχαμένων παιδιών και τους παρευρισκόμενους να φωνάζουν 20 φορές "παρών" και μία "παρούσα"...

Τα ονόματα των φιλάθλων που έχασαν τη ζωή τους στις 8 Φεβρουαρίου του 1981:
Δημήτρης Αδαμόπουλος (ετών 40) Γεράσιμος Αμίτσης (ετών 18) Σπύρος Ανδριώτης (ετών 24) Γιάννης Διαλυνάς (ετών 20) Γιάννης Κανελλόπουλος (ετών 18) Κώστας Καρανικόλας (ετών 26) Αντώνης Κουρουπάκης (ετών 34) Μιχάλης Κωστόπουλος (ετών 21) Σπύρος Λεωνιδάκης (ετών 18) Ευστράτιος Λούπος (ετών 20) Μιχάλης Μάρκου (ετών 27) Βασίλης Μάχας (ετών 20) Κώστας Μπίλας (ετών 28) Ηλίας Παναγούλης (ετών 17) Αναστάσιος Πιτσόλης (ετών 30) Κώστας Σκλαβούνης (ετών 16) Γιάννης Σπηλιόπουλος (ετών 19) Παναγιώτης Τουμανίδης (ετών 14) Νίκος Φίλος (ετών 19) Χρήστος Χατζηγεωργίου (ετών 34) Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου (ετών 23).

Σας ευχαριστώ για τα σχολιά σας.
Φιλάκια ...

8 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Ναι ήτανε μια μαύρη μέρα για τον ελληνικό ποδόσφαιρο.
      Φιλάκια ...

      Διαγραφή
  2. Είσαι πολύ ευαίσθητο πλασματάκι...
    Καλή σου μέρα και πολλά φιλιά! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μια πραγματικά θλιβερή επέτειος. Από μικρό παιδί γνωρίζω αύτην την τραγωδία και είναι πραγματικά τραγικό για όσους χάθηκαν τόσο άδικα. Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. δε τα ήξερα αυτά...που να ξέραν που θα κατέληγε όλη αυτή η χάρα που ένοιωσαν για τη νίκη της ομαδας τους.... και ολοι τους και οι 21 νεοι...ειχαν μια ζωη μπρστά τους.... συμφωνώ μετην Πέτρα για την ευαισθησία σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δελφινάκι
      Είμαι Ολυμπιακός και έπρεπε να κάνω αυτή την ανάρτηση γιατί εκείνη την ημέρα κόντεψα να χάσω τον πατέρα μου.
      Φιλάκια ...

      Διαγραφή